Σεμνά. Ταπεινά. Σχεδόν αθόρυβα. Οπως διέτρεξε όλη τη ζωή του. Οπως θα ήθελε να είναι και η κατακλείδα. Σεμνός, βουβός θρήνος ήταν το τελευταίο κατευόδιο στον δικό μας, καλό μας άνθρωπο, τον Θανάση Βέγγο, χθες στην Αγ. Μαρίνα Θησείου, παρ' όλο το παλλαϊκό προσκύνημα.
Χιλιάδες κόσμου στο ύστατο χαίρε Η νεκρώσιμος ακολουθία εψάλη στις 2 μ.μ., χοροστατούντος του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, μια έκπληξη ακόμη και για την οικογένεια του θανόντος. Ομως ο κόσμος, ένα ανώνυμο κυρίως συνονθύλευμα όλων των ηλικιών, που έσπευσε αυθόρμητα στο Θησείο και μέχρι αργά το απόγευμα πάσκιζε εις μάτην να μάθει πού θα γινόταν η κηδεία, προσερχόταν στο ναό ώρες νωρίτερα. Και παρέμεινε για να προσκυνήσει έως και τις 4 μ.μ. Συντετριμμένη η Ασημίνα Βέγγου και οι γιοι τους Βασίλης και Χάρης, βρίσκονταν στην Αγ. Μαρίνα ήδη από τις 12. Σιγά σιγά εμφανίζονταν και τους πλησίαζαν παρηγορητικά, εξίσου καταβεβλημένοι, άνθρωποι που έζησαν τον Βέγγο: ο Παντελής Βούλγαρης, η Ιωάννα Καρυστιάνη, ο Δήμος Αβδελιώδης, ο Νίκος Κούνδουρος.
Κλειστό παρέμεινε το φέρετρο, πάνω απ' το οποίο δεν υπήρχε φωτογραφία, αλλά ένας σταυρός από λευκά τριαντάφυλλα. Λιτή ήταν και η τελετή, στο πέρας της οποίας όλοι θέλησαν να περάσουν για ένα νοερό ασπασμό.
«Αξιος», «Αθάνατος», φώναζαν, ενώ η σορός έβγαινε από το ναό για άγνωστο κοιμητήριο -επιθυμία του ίδιου του Βέγγου, αλλά και της οικογένειάς του, ήταν να τελεστεί η κηδεία σε στενό οικογενειακό κύκλο.
Ξαφνικά, απ' τα σκαρφαλωμένα στα κάγκελα του ναού ανθρώπινα τσαμπιά ακούστηκε σαν σπαρακτική κραυγή «καλέ μου άνθρωπε», για να ακολουθήσει η φράση-σήμα κατατεθέν του ΘΟΥ-ΒΟΥ: «Ξέρεις από βέσπα;».
Στην Αγ. Μαρίνα δεν υπήρχαν μεγαλεία. Ακούσαμε όμως το μεγαλύτερο και δυνατότερο αποχαιρετιστήριο χειροκρότημα δημόσιου ινδάλματος. Διήρκεσε περισσότερο από 10 λεπτά. «Μόνο η αξιοπρέπεια νικά το θάνατο. Ο Θανάσης Βέγγος τον νίκησε, επομένως», σχολίασε συγκινημένος ο Λάκης Λαζόπουλος.
«Αφησε ιστορία στον κινηματογράφο και το θέατρο κυρίως με το ήθος του. Ηταν βαθιά ανθρώπινος. Ενσάρκωσε το τραγικό με ένα χαμόγελο αισιοδοξίας», τόνισε στον επικήδειό της η πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Λίλα Καφαντάρη.
Ο θεράπων γιατρός του στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πάτρας, κ. Παπαθανασίου, θυμήθηκε με τη σειρά του ότι χρειάστηκε να μπει σεκιούριτι έξω από το δωμάτιο όπου νοσηλευόταν, «γιατί όλη η Πάτρα ήθελε να δει τον Βέγγο. Βάλαμε λοιπόν ένα βιβλίο ευχών. Σε μια βδομάδα γέμισαν 500 σελίδες!».
Ο πατήρ Γεώργιος, ο οποίος τον εξομολόγησε μετά το πρώτο εγκεφαλικό, μίλησε για έναν άνθρωπο «με αγνή ψυχή κι αληθινό φόβο Θεού».
Ανάμεσα στον απλό κόσμο με το βουβό πόνο, που ένιωθε ο Βέγγος να ενσαρκώνει τα πάθη του μέσα από το λυτρωτικό φίλτρο του γέλιου, υπήρχε και μια φιγούρα που συνομιλούσε απ' ευθείας με τη μυθολογία του κινηματογραφικού βιοπαλαιστή Βέγγου. Στην άκρη των σκαλοπατιών της Αγ. Μαρίνας ένας άνδρας γύρω στα 75, «ψημένος» από τη ζωή, θρηνούσε μοναχικά. Δίπλα του ήταν παρκαρισμένο το τρίτροχό του, που θα μπορούσε να ανήκει σε μια από τις μυθικές ταινίες του ΘΟΥ-ΒΟΥ. Ο Σωτηράκης, όπως μας πληροφορούσε το όχημα, καθόταν ακίνητος, αμίλητος, απαρηγόρητος, στο ίδιο σημείο κι όταν ακόμα τα πλήθη άρχισαν να αποχωρούν.
Ανάμεσα στα βρέφη, τους γέροντες, τους νεαρούς που είχαν κατακλύσει τον αύλειο χώρο αλλά και τα στενά γύρω από την Αγ. Μαρίνα, έως και το Αστεροσκοπείο, παρόντες στον τελευταίο αποχαιρετισμό του ανθρώπου που αγάπησε όλη η χώρα ήταν και οι Τηλ. Χυτήρης, Ν. Σηφουνάκης, Σπ. Χαλβατζής, Ν. Καβουκίδης, Τ. Μπουλμέτης, Αννα Φόνσου, Γ. Βούρος, Δ. Πιατάς, Αννα Βαγενά, Κάκια Ιγερινού.
Ομιλία εκφώνησε επίσης ο Γιάννης Βογιατζής, εκπροσωπώντας το Σπίτι του Ηθοποιού. Στεφάνια έστειλαν, μεταξύ άλλων, ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Πολιτισμού, το ΚΚΕ, ο Μίκης Θεοδωράκης, η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου, το ΚΘΒΕ, η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, η ΕΤ, το MEGA, ο Παναθηναϊκός, οι οικογένειες Μ. Χατζιδάκι και Ηλ. Μαροσούλη. *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου