Η κυβέρνηση, μέσω του Μνημονίου, έκοψε τη 13η και τη 14η συντάξεις και αύξησε τα όρια ηλικίας προκειμένου να μειώσει τις δαπάνες της κοινωνικής ασφάλισης και, κατά συνέπεια, έτσι να ελαφρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό. Δηλαδή να περιορίσει έλλειμμα και χρέος.
Ενα χρόνο μετά, οι άνδρες δημόσιοι υπάλληλοι βγαίνουν με πιο ευνοϊκά όρια ηλικίας στη σύνταξη (ή τα κατοχυρώνουν για το μέλλον, όταν θα συμπληρώσουν το 52ο ή 55ο έτος), οι μητέρες (ασφαλισμένες στον ιδιωτικό τομέα) των οποίων τα τέκνα ενηλικιώθηκαν βγαίνουν νωρίτερα στη σύνταξη και ο αρμόδιος αναπληρωτής υπουργός Εργασίας Γ. Κουτρουμάνης παραδέχεται ότι κατά τα επόμενα χρόνια η «συνταξιοδοτική δαπάνη θα αυξηθεί κατά 1,2 δισ. ευρώ». Είναι προφανές ότι το ασφαλιστικό σύστημα αντιμετώπιζε πρόβλημα. Οχι για τις παροχές, όταν το 70% των συνταξιούχων του ΙΚΑ λαμβάνει κάτω από 600 ευρώ το μήνα (κυρίως λόγω καταδολίευσης των ασφαλιστικών εισφορών από τις επιχειρήσεις) αλλά λόγω:
α) εισφοροδιαφυγής και των λιμναζόντων χρεών στα Ταμεία,
β) των άτοκων καταθέσεων των αποθεματικών (1950-1984) στην Τράπεζα της Ελλάδος,
γ) της κλοπής περιουσιακών στοιχείων και των δομημένων ομολόγων,
δ) των πελατειακών σχέσεων και των χαριστικών συντάξεων κ.ά.
Οχι ότι δεν υπάρχουν υψηλές συντάξεις, οι οποίες διαμορφώνονταν με βάση τον τελευταίο μισθό -ο οποίος ήταν αποτέλεσμα χαριστικής προαγωγής- ή προγράμματα εθελουσίας επιβάρυνσης των Ταμείων προκειμένου να ελαφρυνθεί η επιχείρηση από το υψηλό μισθολογικό κόστος.
Ομως με την περσινή μεταρρύθμιση του νόμου 3863/10 όχι μόνο δεν βελτιώθηκαν οι ανωτέρω ακρότητες, αλλά δέθηκε το Ασφαλιστικό ακόμη περισσότερο στο σχεδιασμό για μια πιο παραγωγική οικονομία.
Ετσι, εκεί που το Δημόσιο δεν μπορούσε να απολύσει (υπεράριθμους) δημοσίους υπαλλήλους, όπως ζητούσε η τρόικα, τους εξώθησε σε πρόωρες συνταξιοδοτήσεις με χαμηλές αποδοχές. Αντί δηλαδή να υπάρξει ανακατανομή του προσωπικού, οδηγήθηκαν νέοι άνθρωποι στο οικονομικό περιθώριο με συντάξεις 800 και 1.000 ευρώ με το κίνητρο της τεμπελιάς ή της «μαύρης»-αδήλωτης απασχόλησης και «καρότο» τις προθεσμίες λήψης του εφάπαξ.
Μάλιστα, τώρα η κυβέρνηση σχεδιάζει να δανείσει το Ταμείο Πρόνοιας ώστε να αποδοθούν τα εφάπαξ (καθυστερούν έως 28 μήνες) και να επιταχυνθούν έτσι και πάλι οι διαδικασίες κατάθεσης αιτήσεων συνταξιοδότησης και αποψίλωσης του Δημοσίου.
Κοντολογίς, μέσα σε μια 3ετία (2010-12) υπολογίζεται ότι περισσότεροι από 130.000 δημόσιοι υπάλληλοι θα αποχωρήσουν, πέραν της λογικής απομάκρυνσης άλλων 30.000 υπαλλήλων την ίδια περίοδο. Με αυτόν τον τρόπο οι δημόσιοι υπαλλήλοι θα μειωθούν κοντά στις 550.000 (από ένα σύνολο 776.000 στις αρχές του 2010) αν συνυπολογιστούν οι συμβασιούχοι -οι συμβάσεις των οποίων δεν ανανεώθηκαν- και οι στρατιές των συμβούλων που μάλλον περιορίστηκαν).
Αν το Ασφαλιστικό έγινε για τη μείωση της συνολικής δαπάνης του Δημοσίου για μισθούς και συντάξεις, στον ιδιωτικό τομέα η ευχέρεια συνταξιοδότησης των μητέρων με ενήλικο δόθηκε ώστε να εκτονωθεί κάπως η κοινωνική ένταση από την υψηλή ανεργία. Η οποία έφτασε ήδη άνω του 18% (15% σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας, χωρίς να υπολογίζεται η λανθάνουσα ανεργία, όσοι δηλώνουν ότι δεν ενδιαφέρονται να εργαστούν λόγω της απογοήτευσης από τη συνεχή πλην αποτυχημένη προσπάθεια εξεύρεσης δουλειάς, την υποχρεωτική μερική απασχόληση κ.ά). Και αυτά τα ποσοστά ανεργίας ήρθαν για να μείνουν αφού τίποτε θετικό δεν προμηνύεται στον τομέα της απασχόλησης. [Για να μειωθεί ο αριθμός των ανέργων απαιτούνται ρυθμοί ανάπτυξης (ΑΕΠ) άνω του 3,2% όταν η χώρα θα παρουσιάσει και φέτος αρνητική ανάπτυξη-ύφεση].
Παίρνουν σειρά οι επικουρικές
Αναφορικά με το εγγύς μέλλον όχι μόνο δεν προβλέπεται καμία αύξηση στις καταβαλλόμενες συντάξεις αλλά, αντιθέτως, ο υψηλός πληθωρισμός θα τις μειώσει ακόμη περισσότερο, το ΕΚΑΣ θα δίνεται επιλεκτικά, οι επικουρικές θα περικοπούν. Ηδη, ολοκληρώθηκε η μελέτη για το Επικουρικό του ιδιωτικού τομέα (ΕΤΕΑΜ), η οποία έδειξε έλλειμμα χρήσης της τάξης των 30 εκατ. το μήνα, ήτοι άνω των 360 εκατ. το χρόνο. Ετσι, με την έλευση -από αύριο- της τρόικας στην Αθήνα θα ξεκινήσει με την κυβέρνηση η συζήτηση για την περικοπή των επικουρικών συντάξεων, οι οποίες περιορίζονται ήδη στο 24% της κύριας σύνταξης του ΙΚΑ.
Και εφόσον οι περικοπές θα ξεκινήσουν από τις συντάξεις των 150 και 200 ευρώ (σε αυτά τα ποσά κινείται η πλειονότητα των επικουρικών συντάξεων του ΙΚΑ), είναι προφανές ότι θα μειωθούν όλες ο πρόσθετες-επικουρικές συντάξεις. Και καθώς τα οικονομικά του Ασφαλιστικού θα γίνονται συνεχώς και χειρότερα (μείωση αποδοχών, αύξηση ανεργίας, μείωση ασφαλιστικών εισφορών κατά 10% από τον προσεχή Ιούλιο, λουκέτα στην αγορά κ.ά.), ενώ από την άλλη το Δημόσιο έχει αποσυρθεί από την ενίσχυση των επικουρικών ταμείων, είναι προφανές ότι οι επικουρικές συντάξεις θα περιοριστούν στα επίπεδα που μπορεί να εισπράξει ένα Ταμείο κάθε μήνα. Δηλαδή θα γίνουν βίαιες περικοπές και στις ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου