Η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου ως θεραπεία στην κρίση ακολούθησε την «πεπατημένη»: Αύξησε τη φορολογία τόσο που να μην μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε. Μείωσε τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, που αν γινόταν από την προηγούμενη κυβέρνηση θα είχαν ξηλωθεί όλες οι μαρμάρινες πλάκες της πλατείας Συντάγματος. Και έκοψε τις συντάξεις, αφήνοντας τους ηλικιωμένους απόμαχους συμπολίτες μας, ανυπεράσπιστους απέναντι στο κύμα των αυξήσεων των βασικών ειδών διατροφής. Δεν μιλάμε για πολυτελή βίο. Μιλάμε για την καθημερινότητά τους.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Παπανδρέου θεώρησε ότι με τα προηγούμενα «μέτρα» θα «καθάριζε» έναντι των υποχρεώσεων που ανέλαβε με την υπογραφή του μνημονίου. Αλλά πώς να γίνει αυτό, όταν η ύφεση τσάκισε την αγορά και η είσπραξη φόρων κατέστη προσπάθεια μάταιη; Πώς να καλύψει «τρύπες» στο έλλειμμα με μηδέν ανάπτυξη και την ανεργία να καλπάζει ανεξέλεγκτη; Επομένως, η φοροείσπραξη ήταν η πιο εύκολη και η πιο εφικτή τεχνική λύση. Τώρα πλέον έρχονται τα δύσκολα -από τη Δευτέρα- αφού όμως πρώτα καταθέσουμε την ψήφο μας την Κυριακή. Το να σκεφτεί ο κ. Γ. Παπανδρέου να επιβάλει και νέους φόρους ή να μειώσει έτι περαιτέρω τους μισθούς και τις συντάξεις του Δημοσίου θα ήταν μάλλον πράξη αυτοκτονική. Οι Πολίτες πένονται. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο. Αλλά και για να πάρει αποφάσεις που να αντιμετωπίσουν -επιτέλους!- σθεναρά το δημοσιονομικό πρόβλημα στον πυρήνα του χρειάζεται ισχυρή πολιτική βούληση που δεν διαθέτει! Νομίζετε ότι είναι εύκολο για τον κ. Παπανδρέου να πάρει οριστικό διαζύγιο από το βαθύ ΠΑΣΟΚ που φωλιάζει στις ΔΕΚΟ και τους δημόσιους οργανισμούς; Μα, αυτή είναι η βάση του κομματικού του μηχανισμού. Αυτή τον ανέδειξε στην ενδοκομματική αναμέτρηση ως αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. Αυτή «μπλοκάρισε» και προβοκάρισε όποια προσπάθεια εξυγίανσης σχεδίασε η προηγούμενη ατυχής κυβέρνηση. Ο κ. Λ. Παπαδήμος, πρώην αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας είπε, την Τετάρτη, ότι δεν θα είναι ανώδυνη η αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος και ότι είναι ανάγκη η κυβέρνηση να περιστείλει τις δημόσιες δαπάνες. Ειλικρινά, τέτοιες προθέσεις από τους κυβερνητικούς παράγοντες δεν βλέπουμε.
ΟΤΑΝ ΠΡΕΠΕΙ εμείς να πληρώσουμε τον εξωφρενικό λογαριασμό του κινητού τηλεφώνου του -πλούσιου- κ. Πάγκαλου, όταν υπουργοί και υφυπουργοί πάνε και έρχονται με τα κυβερνητικά «τζετ», λες και είναι μέλη της οικογένειας Νιάρχου, πώς να κόψουν δαπάνες που δεν έχουν κοινωνικό αντίκρισμα ή οικονομικό όφελος; Λοιπόν, η ατυχία μας είναι ότι έχουμε μία κυβέρνηση ερασιτεχνικής κατηγορίας. Τύχη μας όμως το ότι μπορούμε να τη «μαυρίσουμε» την Κυριακή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου