Δαλάι» σημαίνει ωκεανός, αυτός που αγκαλιάζει. Και η Μαρίνα Στεφανίδου, πρόεδρος της μη κερδοσκοπικής εταιρείας οι «Φίλοι του Θιβέτ», όταν ζήτησε την ευλογία του Δαλάι Λάμα και εκείνος την αγκάλιασε, ένιωσε μια ζεστή πατρική θαλπωρή. Μπήκε στη ζωή της λίγα χρόνια πριν, μέσα από ένα βιβλίο του που έπεσε στα χέρια της, όταν πέρναγε μια σοβαρή κρίση στη ζωή της. Είναι η μοναδική Ελληνίδα που έχει τον εξόριστο θρησκευτικό ηγέτη του Θιβέτ, Δαλάι Λάμα, ως πνευματικό διδάσκαλο.
Δάσκαλος. Η Μαρίνα Στεφανίδου με τον θρησκευτικό ηγέτη του Θιβέτ και πνευματικό της δάσκαλο, Δαλάι Λάμα.
Αυτοεξορία. Χιλιάδες Θιβετιανοί άφησαν πίσω τους την πατρίδα τους και βρήκαν καταφύγιο στην Ινδία.
Ο Tenzin Gyatso έγινε Δαλάι Λάμα το 1940, όταν ήταν 2 ετών. Είναι ο 14ος σε μια σειρά από ηγέτες του Θιβέτ, που ξεκίνησε το 1641. Βρίσκεται εξόριστος από τον Μάρτιο του 1959, όταν εισέβαλαν κινεζικές στρατιωτικές δυνάμεις στη Λάσα, πρωτεύουσα του Θιβέτ, αναγκάζοντάς τον να δραπετεύσει για να σώσει τη ζωή του και με αυτήν να προσπαθήσει να σώσει το μέλλον του λαού του. Από τότε έχει εγκατασταθεί στην Νταραμσάλα ως ηγέτης της εξόριστης κυβέρνησης του Θιβέτ.
Την πρώτη φορά που τον συνάντησε η Μαρίνα Στεφανίδου έπαθε μπλακ άουτ και εκείνος χρειάστηκε να την χτυπήσει φιλικά στο μπράτσο για να συνέλθει. «Προσπαθούσα επί σειρά ετών να τον συναντήσω και να δεχθώ την ευλογία του. Τον είδα για πρώτη φορά το 1999, στο Μιλάνο, όπου για δύο μέρες είχα πάει να παρακολουθήσω τα μαθήματά του. Μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση η ταπεινότητά του, η συμπεριφορά του, το γέλιο και το βλέμμα του που εξέπεμπε συμπόνια και αγάπη για όλα τα όντα».
Οι συναντήσεις της ζωής τηςΑκολούθησαν κι άλλα «ταξίδια» της Μαρίνας, στον κόσμο της διδασκαλίας του Δαλάι Λάμα, σε διάφορες χώρες, αλλά η ιδέα να τον συναντήσει από κοντά και να του μιλήσει φαινόταν, αρχικά, ένα μακρινό όνειρο, αλλά τόσο μα τόσο έντονο... Ωσπου μία μέρα πήρε την απόφαση να πάει στην Ινδία, στην Νταραμσάλα (στα σανσκριτικά σημαίνει «γενέτειρα της διδασκαλίας») και να το πραγματοποιήσει.
«Οι δυσκολίες ήταν ανυπέρβλητες και όλες μου οι προσπάθειες απέβησαν άκαρπες. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να συνειδητοποιήσω ότι τελικά δεν θα τα κατάφερνα. Την πεποίθησή μου αυτή την εκμυστηρεύτηκα και στον γραμματέα του, δηλώνοντάς του ότι θα συνέχιζα την προσπάθεια στήριξης του κατατρεγμένου λαού του Θιβέτ. Γνώρισα τον πόνο που έχουν υποστεί αυτοί οι άνθρωποι από πρώτο χέρι.
Τελικά, αυτή η δήλωσή έδρασε καταλυτικά και οι προσδοκίες μου ευοδώθηκαν. Τα κατάφερα! Θυμάμαι πως την πρώτη φορά που τον συνάντησα στάθηκα μπροστά του με τα χέρια διπλωμένα, δεν έβλεπα τίποτα, απλώς άκουγα τη φωνή του να λέει κάτι για Μαρίνα και Ελλάδα. Του έδωσα το γράμμα μου κι εκείνος μου κρατούσε το χέρι. Για μένα αυτή η συνάντηση ήταν αιώνια, ένιωθα σαν να είχα φύγει από τη γήινη πραγματικότητα. Οταν τον αποχαιρέτησα, εκείνος με χτύπησε με όλη του τη δύναμη στο μπράτσο, λέγοντας μου, "προχώρα, έχεις δύσκολο δρόμο μπροστά σου!". Μια απέραντη γαλήνη φούντωσε μέσα μου».
Εκτοτε η Μαρίνα Στεφανίδου συνάντησε κι άλλες φορές τον Δαλάι Λάμα, συζητώντας μαζί του για θρησκευτικά ζητήματα, ενώ το 2004 ο ίδιος εξέφρασε την επιθυμία να επισκεφθεί τη χώρα μας και το Αγιον Ορος και να συναντηθεί με τους μοναχούς. Κάτι το οποίο δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα. Σημαντικό είναι και το φιλανθρωπικό έργο που έχει αναπτύξει η ίδια: Είναι ανάδοχος σε τρία παιδιά θιβετιανών οικογενειών, στην προσπάθειά της να υποστηρίξει εμπράκτως τους πρόσφυγες από το Θιβέτ.
«Στέλνουμε ρούχα, χορηγούμε παιδιά και νέους και με διαλέξεις και παρουσιάσεις προσπαθούμε μέσω των "Φίλων του Θιβέτ" να ενημερώσουμε τον κόσμο γι’ αυτό τον υπέροχο, αλλά σχετικά άγνωστο στην Ελλάδα, πολιτισμό που σιγά σιγά χάνεται. Θέλουμε να φτιάξουμε ένα νοσοκομείο και ένα φαρμακείο κοντά στο μοναστήρι Shadzong, στο Βόρειοανατολικό Θιβέτ, στο Amdο».
Μαρίνα Ζιώζιου
marina@pegasus.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου