Παρά το χρίσµα του ΠΑΣΟΚ, ο Μπουτάρης παραµένει αλλεργικός στα καλούπια. Κι ας γνωρίζει τις απαιτήσεις της κοµµατικής αγοράς. Δεν θυσιάζει το ύφος του χάριν της εκλογικής σκοπιµότητας. Και κυρίως δεν χάνει το (αυτοσαρκαστικό) χιούµορ του… Το 2002 ο Κώστας Λαλιώτης του είχε προτείνει να κατέβει δήµαρχος κι αυτός αρνήθηκε. Οταν δηµιούργησε την «Πρωτοβουλία» ήταν κατηγορηµατικά αντίθετος στη στήριξη από οποιοδήποτε κόµµα. Τον Αύγουστο που µας πέρασε δήλωσε: «Αν κατεβάσει άλλον το ΠΑΣΟΚ, θα µαχαιρωθούµε, θα γίνει πιο δύσκολη η ζωή µας», καλώντας την κυβέρνηση να τον στηρίξει σε µια παραδοσιακά δύσκολη για το ΠΑΣΟΚ εκλογική µάχη.
Πρώτη το είχε κάνει η Δηµοκρατική Αριστερά.
Την ώρα που διακινούνταν τα σενάρια για ενδεχόµενο «χρίσµα» του ΠΑΣΟΚ στον Γιάννη Μπουτάρη και πριν αυτό επισηµοποιηθεί στελέχη του κυβερνώντος κόµµατος στη συµπρωτεύουσα εξέφραζαν έντονη δυσαρέσκεια σε µια τέτοια προοπτική. Ηταν ακόµη πολύ νωπές οι µνήµες από τις προηγούµενες δηµοτικές εκλογές. Δεν του συγχωρούσαν τη ρήση: «Τα ίδια σκατά είναι όλοι τους» την παραµονή του δεύτερου γύρου. Η οποία, όπως τουλάχιστον φρονούν άνθρωποι του κύκλου της Χρύσας Αράπογλου, συνέβαλε στην ήττά της το 2006. Αρκετοί εκ των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ προέτασσαν τον Τάσο Τζήκα, σε περίπτωση που η Ιπποκράτους επιλέξει µια «µη κοµµατική» υποψηφιότητα για τον Δήµο Θεσσαλονίκης. Ο Γιώργος Παπανδρέου όµως τον «ψήφισε» και τώρα το κόµµα έχει στήσει µηχανισµό στη Θεσσαλονίκη προκειµένου να συµβάλει στον προεκλογικό του αγώνα.
Ο ίδιος ο Μπουτάρης είναι πια υπέρµαχος αυτού που στην πολιτική κοινωνιολογία ονοµάζουν «θεωρία της ορθολογικής επιλογής».
Αναγνωρίζει πως για να έχει κανείς ελπίδες να εκλεγεί και άρα να προσφέρει έργο χρειάζεται τη βοήθεια ενός µεγάλου κόµµατος.
Δηλώνει µάλιστα ικανοποιηµένος από το εκ του ΠΑΣΟΚ προερχόµενο επιτελείο του. «Κάνουν εξαιρετική δουλειά. Στις προηγούµενες εκλογές ήταν όλα ερασιτεχνικά.
Ηµασταν ρεµπέτ ασκέρ. Τώρα λόγω του ΠΑΣΟΚ είµαστε συστηµατικοί και οργανωµένοι». Οσο για τα στελέχη του κόµµατος; «Κάποιοι είναι αξιοπρεπέστατοι. Αλλες βγάζουν ακόµη χολή…».
Ο υποψήφιος δήµαρχος έχει τακτικές συναντήσεις µε οµάδα επικοινωνιολόγων. Κάποιες φορές του ζητούν να µην είναι τόσο «αυθόρµητος». Να αφήνει κάποιες «αλήθειες» για την εποµένη των εκλογών. Ο Μπουτάρης όµως δεν πειθαρχεί. Την προηγούµενη Τρίτη βρέθηκε στη λαϊκή των Σαράντα Εκκλησιών. Ενας πωλητής του φώναξε «Θα κάνεις τίποτα για την ακρίβεια; Ο κόσµος δεν έχει λεφτά και δεν ψωνίζει». Με τα χέρια σταυρωµένα πίσω από την πλάτη τον πλησίασε και µε ήρεµο ύφος τον ρώτησε «Είσαι παραγωγός;».
Για να λάβει την απάντηση: «Οχι». «Τότε δεν έχεις καµιά δουλειά εδώ. Οι λαϊκές είναι για τους παραγωγούς». Η υποψήφια δηµοτική σύµβουλος του ΠΑΣΟΚ στην περιοχή προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις. Ο Μπουτάρης όµως αποχώρησε σκυφτός και συνέχισε να µετρά πόσοι έχουν ταµειακές µηχανές στους πάγκους τους. Χωρίς δεύτερη σκέψη είναι άλλωστε µανιώδης καπνιστής στήριξε την επιχείρηση «τασάκια έξω», όπως ονόµασαν οι Θεσσαλονικείς τον «αγώνα» υπέρ της άρσης της καπνοαπαγόρευσης. Ηταν µάλιστα αποφασισµένος να παραστεί ο ίδιος στις 18 Οκτωβρίου σε καφετέριες στο κέντρο της πόλης, όµως το βαρύ πρόγραµµά του δεν του το επέτρεψε.
«Χοντρές τοµές...»
Αν και τα επίθετα σαρκαστικός και προκλητικός αποτυπώνουν ένα µέρος της προσωπικότητας του Γιάννη Μπουτάρη και αποτελούν την πρώτη εντύπωση που σχηµατίζει κανείς γι αυτόν οι άνθρωποι που συνοµιλούν µαζί του αναγνωρίζουν πως έχει πρωτοπόρες ιδέες. Στη συνάντησή του µε τα ξένα εµπορικά επιµελητήρια της Θεσσαλονίκης οι εκπρόσωποί τους του είπαν µε µια φωνή: «Συµφωνούµε απόλυτα µε τη διάθεσή σας να κάνετε τοµές». «Οχι απλά τοµές. Χοντρές τοµές. Ακόµη και µε τους πολίτες. Είναι δυνατόν να περπατάς στο πεζοδρόµιο και να σου λέει ο τύπος πάνω στο µηχανάκι «φύγε ρε για να περάσω;» επισήµανε αυτός. Μιλά σε κάθε είδους ακροατήριο για την ανάγκη η πόλη τους να αποκτήσει ταυτότητα. Να προσελκύσει τουρίστες. Μέχρι το τέλος της θητείας του, αν εκλεγεί, ευελπιστεί να την επισκέπτονται 300.000 Τούρκοι και 300.000 Εβραίοι. «Να έρχονται και να προσκυνούν το σπίτι του Κεµάλ και τα εβραϊκά µνηµεία». Δέκα µέρες πριν ο Μητροπολίτης Ανθιµος τον απειλήσει πως όσο ζει η Εκκλησία δεν θα του επιτρέψει να δει δηµαρχία, ο Μπουτάρης έκανε λόγο για βυζαντινό τουρισµό. «Ο βυζαντινός περίπατος της Θεσσαλονίκης µπορεί να σε αφήσει άφωνο. Πρέπει να συνεργαστεί η Εκκλησία. Τα έργα τέχνης δεν είναι ιδιοκτησία κανενός».
Τονίζει πως τα δηµοτικά διαµερίσµατα πρέπει να λειτουργούν ως µικροί δήµοι, όπως προβλέπει ο «Καλλικράτης». Φέρνει απτά παραδείγµατα κακοδιαχείρησης στον δήµο και θέτει συγκεκριµένες προτάσεις. «Είναι δυνατόν η Συµφωνική Ορχήστρα της Θεσσαλονίκης να έχει 57 µουσικούς και 27 διοικητικούς; Κάθε αξιοπρεπής ορχήστρα έχει τουλάχιστον 90 µουσικούς και χρειάζεται µόλις 5 διοικητικούς».
Θέλει δάνεια από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή την Παγκόσµια Τράπεζα για έργα στον δήµο, όπως θα πει στο µικρό λυόµενο όπου στεγάζονται τα γραφεία του Μετρό Θεσσαλονίκης. Θα συναντηθεί, κεκλεισµένων των θυρών, µε εκπροσώπους της Παρευξείνιας Τράπεζας το πρωί της προηγούµενης Δευτέρας. Ως παλιός επιχειρηµατίας γνωρίζει καλά πως είναι δύσκολο να προσελκύσει επενδύσεις υπό την παρούσα οικονοµική συγκυρία. Θεωρεί όµως πως η Θεσσαλονίκη είναι καταδικασµένη να βρει λύσεις. «Ο Δήµος Συκεών παίρνει εδώ και χρόνια 3.000
ευρώ για κάθε παιδί από ευρωπαϊκά προγράµµατα για βρεφονηπιακούς σταθµούς. Ο Δήµος Θεσσαλονίκης ούτε σεντ» θα επισηµάνει. «Θα µε ψηφίσετε;» Σπανίως χαιρετά αγνώστους στον δρόµο. Κι όποτε το κάνει αρχίζει µε την αφοπλιστική και ελαφρώς αυτοσαρκαστική ερώτηση:
«Θα µε ψηφίσετε;». Επειδή, όπως παραδέχεται, «γουστάρει να προκαλεί αµηχανία». Συνεχίζει όµως να περπατά µόνος του στα στενά της πόλης, ενώ θα φτάσει µέχρι και 30 µέτρα κάτω από τη γη, στα λαγούµια του µετροπόντικα, για να δει από κοντά τι χρειάζεται να γίνει.
Πολλοί πάντως είναι αυτοί που τον πλησιάζουν για να ευχηθούν στον «δήµαρχο» καλή επιτυχία. «Τη δουλειά (σ.σ.: εννοεί τις επιχειρήσεις του) την έχουν αναλάβει τα παιδιά. Εγώ θέλω να αφοσιωθώ στον δήµο. Δεν έχει άλλα περιθώρια αυτή η πόλη» σηµειώνει µε σιγανή φωνή, όπως µιλά σε όλους.
Θέλετε τραπεζάκια για την πρέφα; 
Περπατά στον δρόµο σκυφτός, µε βήµα γοργό και δεν µοιράζει χαιρετούρες. Μπορεί όµως να πιάσει την κουβέντα µε ανθρώπους που ένας τυπικός πολιτικός δύσκολα θα πλησίαζε. Στο πάρκο, κάτω από τα πεύκα που περιβάλλουν τη βυζαντινή Παναγία των Χαλκέων, συνάντησε οµογενείς από τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ να παίζουν χαρτιά πάνω σε χαρτόνια στα πεζούλια. Αµέσως µετά αναρωτιόταν γιατί ο δήµος να µην τους βγάλει τραπεζάκια και καρεκλίτσες ώστε να κάθονται πιο άνετα Μόνο καφέ 
Ο Μπουτάρης έχει µιλήσει ανοιχτά για την εξάρτησή του από το αλκοόλ και την περίοδο της απεξάρτησής του στις ΗΠΑ. Εχει να πιει εδώ και χρόνια και όταν βρίσκεται σε µπαρ, έχει ανά χείρας µια κούπα καφέ. «Πλέον µπορώ να περάσω καταπληκτικά σε ένα µπαρ γεµάτο µεθυσµένους», θα πει γελώντας στο «Café Βalkan» Τα ντιµπέιτ είναι για τις εντυπώσεις 
Την Τρίτη 19 Οκτωβρίου έλαβε µέρος στο ντιµπέιτ των υποψήφιων δηµάρχων Θεσσαλονίκης του ΤV 100. Αν και έφτασε στο «παρατσάκ», ήταν απόλυτα χαλαρός. Αλλωστε, όπως είπε πριν κατέβει από το αυτοκίνητο, «σε αυτά τα ντιµπέιτ το µόνο που έχει σηµασία είναι ποιος θα κλέψει τις εντυπώσεις» Εκτός προγράµµατος
Στο εκλογικό του κέντρο, στη συµβολή των οδών Τσιµισκή και Κοµνηνών, όλες οι γυναίκες του επιτελείου του τον προσέχουν σαν τα µάτια τους. Από τη γραµµατέα του, Δορυλαία, την οποία ο ίδιος συστήνει ως «η µαµά µου, ο µπαµπάς µου, ο φύλακάς µου κι όλα τα άλλα», µέχρι την κόρη του που ανησυχεί για το εξουθενωτικό καθηµερινό του πρόγραµµα. Στους τοίχους του γραφείου του έχει κολληµένα αποκόµµατα περιοδικών µε φωτογραφίες της γαλλίδας χορεύτριας Σιλβί Γκιλέµ, ενώ «σκιά» του έχει γίνει ο κινηµατογραφιστής Δηµήτρης Αθυρίδης, που ετοιµάζει ντοκιµαντέρ για την προεκλογική του καµπάνια. Η µόνη παραχώρηση που του έκανε το επιτελείο του είναι να αρχίζουν οι υποχρεώσεις της ηµέρας µετά τις 10.00 το πρωί. «Γιατί είµαι και γεροξούρας», όπως λέει γελώντας. Είχε ζητήσει και ένα µεσηµεριανό διάλειµµα. Αίτηµα που σχεδόν ποτέ δεν εισακούεται µε αποτέλεσµα ορισµένες φορές να τους απειλεί ότι δεν θα κάνει τίποτα. Και να τους αφήνει µε το στόµα ανοιχτό. Διατηρεί πάντως την πρωινή του ρουτίνα.
Στον έκτο όροφο της πολυκατοικίας του 1932 όπου µένει, στη Λεωφόρο Νίκης, την παραλιακή της συµπρωτεύουσας, ακούγεται από την ώρα που σηκώνεται κλασική µουσική. Μόλις πιει τον καφέ του, θα ποτίσει τα λουλούδια της βεράντας κι έπειτα θα κάνει τα τηλεφωνήµατά του.
Αφού γράψει στο µικρό µαύρο σηµειωµατάριο, που κουβαλάει πάντα µαζί του, το πρόγραµµα της ηµέρας είναι έτοιµος για το κυνήγι των ψήφων. Με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου