Δεν έχει ακόμα προσμετρηθεί σε όλη του την έκταση και σημασία ο αντίκτυπος, μέσα και έξω από τις ΗΠΑ, της τεράστιας σε αριθμό και όγκο ντοκουμέντων αποκάλυψης από τη WikiLeaks των συνολικά 391.832 στρατιωτικών απόρρητων εγγράφων -Ημερολογίων Πολέμου του Ιράκ (1η Ιανουαρίου 2004 - 31 Δεκεμβρίου 2009).
Ο Ντ. Ράμσφελντ, υπ. Αμυνας επί Μπους, έλεγε το 2002 ότι η Αλ Κάιντα υπάρχει ήδη στο Ιράκ, οι Αμερικανοί πεζοναύτες ανέκριναν τους υπόπτους υπό την απειλή ότι θα τους παραδώσουν στους... Ιρακινούς. «Μια ωραία ατμόσφαιρα» από ψέματα και φρίκη δημιουργούν οι διαρροές ντοκουμέντων που αποκάλυψε το WikiLeaks (φωτ. ΑΠΕ) Ισως το πλέον συνταρακτικό όλων να αποτελεί αυτό: το γεγονός ότι περιστατικά και καταστάσεις βίαιης φρίκης που προκάλεσε και παγίωσε ως αδιέξοδα φονική καθημερινότητα έκτοτε η αμερικανοΝΑΤΟϊκή επίθεση του 2003, γνωστά και δημοσιοποιημένα από ανεξάρτητες πηγές και κατά κανόνα υπό διάψευση ή έμμεση παραδοχή από την Ουάσιγκτον, προκύπτουν τώρα απορρήτως και εν θερμώ επιβεβαιωμένα από τις στρατιωτικές αναφορές. Συνεπώς, σε γνώση και της πολιτικής εξουσίας. Ο Ράμσφελντ το 2002
Ακόμη και ως προς αυτή καθαυτή την αιτία διεξαγωγής του πολέμου στο Ιράκ, οι Αμερικανοί διαψεύδουν εαυτούς. «Αφού με ρωτάτε αν υπάρχει Αλ Κάιντα στο Ιράκ, η απάντηση είναι: ναι, υπάρχει», έλεγε τον Αύγουστο του 2002 ο τότε υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, Ντόναλντ Ράμσφελντ, προωθώντας τη γραμμή της κυβέρνησης Τζορτζ Μπους του νεότερου. Αλλα όμως προκύπτουν από στρατιωτικές αναφορές που, αναμφίβολα, για το περιεχόμενο των οποίων άμεσα και εκείνος λάμβανε τότε γνώση: την Αλ Κάιντα δεν τη φιλοξενούσε το Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν. Την Αλ Κάιντα την κάλεσε και έφερε η αμερικανική στρατιωτική παρουσία στη χώρα.
Η «εμφάνιση» της Αλ Κάιντα
Αποδεικνύεται και από εδώ ότι οι βίαιες δραστηριότητες των βομβιστικών επιθέσεων αυτοκτονίας, των απαγωγών, των αποκεφαλισμών ομήρων, των ληστειών και των λοιπών στοχευμένων δολοφονιών ξεκινούν τέλη του 2004, υπό την εποπτεία του Αμπού Μουσάμπ αλ Ζαρκάουι, από τα πρωτοπαλίκαρα του Μπιν Λάντεν στο Αφγανιστάν. Δεν είναι δε άσχετη η δράση τής επανδρωμένης με σουνίτες τζιχαντιστές Αλ Κάιντα, με τη δημιουργία των σιιτικών ενόπλων ομάδων, όπως τα φίλα προσκείμενα στον Ιρακινό πρωθυπουργό Νούρι αλ Μαλίκι τάγματα θανάτου. Ή ο Τζάις αλ Μάχντι (Στρατός του Μάχντι), ο ιδιωτικός στρατός του σιίτη κληρικού Μοκτάντα αλ Σαντρ, διαβρωμένος από ανθρώπους των μυστικών υπηρεσιών του Ιράν, κύριου χρηματοδότη του. Ολοι ευθυνόμενοι για το (συνεχιζόμενο) λουτρό αίματος της διακοινοτικής βίας. Ολα γραμμένα στις αναφορές.
Οι «καλοί» και οι Ιρακινοί
Επειδή δε οι Αμερικανοί στο Ιράκ δεν μπορούσαν από μόνοι τους να ευθύνονται για τις... παράπλευρες απώλειες του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, έπρεπε να συντρέχουν τους συμμάχους τους. Ολα τα άκρως αποτροπιαστικά καταγεγραμμένα για συστηματικά βασανιστήρια κρατουμένων από τις αρχές του Ιράκ, ενισχύονται στον υπερθετικό από τεκμήρια ότι ύποπτοι (εντός ή εκτός εισαγωγικών) που συνελάμβαναν οι Αμερικανοί, παραδίδονταν στους Ιρακινούς. Συχνά, ανακρίνονταν από τους Αμερικανούς υπό την απειλή παράδοσης στους Ιρακινούς για ακόμα χειρότερα. Σαν να λέμε, ένα, δύο, τρία, πολλά Αμπού Γραΐμπ...
Χθες, το Συμβούλιο Συνεργασίας των Χωρών του Κόλπου (GCC -Μπαχρέιν, Κουβέιτ, Ομάν, Κατάρ, Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) ζήτησε από τις ΗΠΑ να διεξαγάγουν έρευνα για διάπραξη εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Μέχρι τώρα, το Πεντάγωνο αρνείται να διεξαγάγει επιπλέον έρευνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου