Ψήφος οργής ανατρέπει το πολιτικό σκηνικό

Δραματικές ανατροπές στο πολιτικό σκηνικό επιφέρει η λαϊκή ετυμηγορία. Ηταν ψήφος οργής, που προκάλεσε την κατολίσθηση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, την εκτίναξη του ΣΥΡΙΖΑ στη δεύτερη θέση και την απώλεια για το ΚΚΕ της ηγεμονίας στην Αριστερά. Παρά την ένταση της αναμέτρησης, η προσέλευση στις κάλπες παρουσίασε κάμψη, σε σημείο που η αποχή σημείωσε ιστορικό ρεκόρ

Σαρωτική ανατροπή στο πολιτικό σύστημα, με δραματική συρρίκνωση των δύο μεγάλων κομμάτων που σφράγισαν με τις πολιτικές τους και τη διακυβέρνησή τους τη Μεταπολίτευση, έφεραν οι χθεσινές εκλογές, στις οποίες οι ψηφοφόροι άφησαν την οργή τους να καθοδηγήσει τις επιλογές τους .
Η λαϊκή ψήφος είναι σαφής και αποδοκιμάζει με ηχηρό τρόπο την πολιτική λιτότητας και αποσάθρωσης του κοινωνικού κράτους, καταλογίζοντας το μεγαλύτερο μέρος των ευθυνών στα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, χωρίς όμως να δίνει, παρά την ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ, ξεκάθαρη εντολή ούτε για τις συμμαχίες και τους συσχετισμούς, ούτε για την πολιτική διαχείρισης της κρίσης.
Με ένα ποσοστό της αποχής σε επίπεδα-ρεκόρ, που έφθασε σχεδόν το 40%, τα αποτελέσματα των χθεσινών εκλογών δημιουργούν νέο πλαίσιο για την αναδιάταξη και επανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού, αν και δεν δίνουν σαφή απάντηση στο μείζον ερώτημα που αντιμετωπίζει η χώρα για τη διασφάλιση πολιτικής σταθερότητας που σε κάθε περίπτωση είναι αναγκαία, είτε για την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, όπως επεδίωκαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, αλλά και η ΔΗΜΑΡ, είτε για την ανατροπή του Μνημονίου, όπως επιζητεί ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και οι «Ανεξάρτητοι Ελληνες».

Οι ζυμώσεις, που δρομολογήθηκαν ήδη από χθες το βράδυ με τις επίσημες τοποθετήσεις των αρχηγών των κομμάτων, θα κορυφωθούν τις επόμενες ημέρες στη διαδικασία των διερευνητικών εντολών που αναμένεται να ξεκινήσει το αργότερο αύριο με την πρώτη προσπάθεια σχηματισμού κυβέρνησης από τον πρόεδρο της ΝΔ κ. Α. Σαμαρά.
Τα περιθώρια ευόδωσης αυτής της προσπάθειας, πάντως, είναι σχεδόν μηδενικά, καθώς η σύμπραξη ΝΔ -ΠΑΣΟΚ δεν διευκολύνεται από την «αριθμητική» των αποτελεσμάτων, ενώ δυνάμεις όπως η ΔΗΜΑΡ και οι «Ανεξάρτητοι Ελληνες» απλά και μόνο μπροστά στο ενδεχόμενο νέων εκλογών δεν δείχνουν κατ' αρχήν πρόθυμες για κυβερνητική σύμπραξη με τα δύο (πρώην) μεγάλα κόμματα, αλλά ούτε και με τον ΣΥΡΙΖΑ, που θα οδηγούσε πρακτικά στην «αφομοίωσή» τους από την ισχυροποιημένη ηγετική δύναμη του αντιμνημονιακού μετώπου.
Η τιμωρία υπερίσχυσε κάθε αλλού κριτηρίου που καθόρισε την εκλογική επιλογή του ελληνικού λαού, η οποία όμως τελικά συνδέεται και με την πολυδιάσπαση του πολιτικού σκηνικού που δημιουργεί τοπίο αβεβαιότητας και ακυβερνησίας.
Το νέο πολιτικό πλαίσιο, τελικά, κάθε άλλο παρά διευκολύνει, ακόμη κι αν υπήρχε τέτοια πρόθεση, την απόπειρα διαχείρισης της δεινής θέσης, στην οποία έχει περιέλθει η χώρα και κυρίως την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, καθώς στέλνει αντιφατικά μηνύματα στους Ευρωπαίους που μάλλον αποδυναμώνουν τη διαπραγματευτική θέση της χώρας.
Με τις πολιτικές δυνάμεις να διαπιστώνουν αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης, αναμένεται να προσφύγουν όλοι στο παιχνίδι μετάθεσης ευθυνών για το αδιέξοδο ώστε να μην επιμεριστούν την ευθύνη για νέα προσφυγή στις κάλπες, η οποία χωρίς να είναι σίγουρο ότι θα δώσει λύση, θα επιδεινώσει ακόμη περισσότερο την κατάσταση της χώρας.
Δυστυχώς, ακόμη και σε αυτή τη δύσκολη καμπή στην πορεία της χώρας, οι πολιτικές δυνάμεις δεν δείχνουν να αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα των στιγμών και απλώς δείχνουν να αντιδρούν και να συμπεριφέρονται με μοναδικό σκοπό να λάβουν καλύτερη θέση εν όψει μιας νέας εκλογικής αναμέτρησης.
Νίκος Μελέτης