Το μεθάνιο η μεγαλύτερη απειλή για την κλιματική αλλαγή

Πιο σοβαρά υπ' όψιν θα πρέπει να ληφθεί το μεθάνιο από το διοξείδιο του άνθρακα ως υπεύθυνο για την κλιματική αλλαγή, σύμφωνα με νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς ανακάλυψε ότι το μεθάνιο διαρρέει σε μεγάλες ποσότητες και από τους Αρκτικούς ωκεανούς.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ερικ Κορτ του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Καλιφόρνια (Caltech) και του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης (JPL) της NASA, οι οποίοι δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό γεωεπιστημών «Nature Geoscience», σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, τη βρετανική «Independent» και το «New Scientist», ανακάλυψαν ότι ο νέος κίνδυνος προέρχεται από τα βάθη των ωκεανών, καθώς το μεθάνιο βρίσκει τρόπους να διαφύγει στην ατμόσφαιρα, μέσω ρωγμών στους πάγους της Αρκτικής, ιδίως στις περιοχές όπου οι πάγοι έχουν λιώσει.
Οι επιστήμονες ένιωσαν σοκ, καθώς διαπίστωσαν ότι το συγκεκριμένο αέριο εμφανίζεται στην επιφάνεια ακόμα και σε περιοχές με μεγάλα ωκεάνια βάθη. Οπως είπαν, οι ποσότητες του διαφεύγοντος μεθανίου είναι αρκετές για να επηρεάσουν αρνητικά την κλιματική αλλαγή.
Προηγούμενες παρατηρήσεις είχαν δείξει ότι μεγάλες ποσότητες μεθανίου απελευθερώνονται σταδιακά από τις ρηχές θάλασσες στα βόρεια της Σιβηρίας, όμως η νέα μελέτη δείχνει για πρώτη φορά ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει και πάνω από τα μεγάλη βάθη των πολικών ωκεανών, που συνήθως είναι καλυμμένοι με πάγους.
Το μεθάνιο είναι 70 φορές πιο ισχυρό ως «αέριο του θερμοκηπίου», σε σχέση με το διοξείδιο του άνθρακα, επειδή όμως διασπάται πιο γρήγορα στην ατμόσφαιρα, οι επιστήμονες έχουν υπολογίσει ότι τελικά, σε μία χρονική περίοδο 100 ετών, είναι περίπου 20 φορές πιο ισχυρό από το διοξείδιο στο να παγιδεύει την ηλιακή ακτινοβολία.
Οι ερευνητές έκαναν πέντε πτήσεις πάνω από τις αρκτικές παγωμένες εκτάσεις, σε διάφορες εποχές των ετών 2009 και 2010, καλύπτοντας τεράστιες περιοχές στα βόρεια της ακτής της Αλάσκα και στα νότια του Βορείου Πόλου. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι ποσότητες μεθανίου που μετρήθηκαν πάνω από την Αρκτική, είναι περίπου ίδιες με αυτές που έχουν ήδη καταγραφεί πάνω από την αρκτική ανατολική Σιβηρία. Ο Κορτ εκτιμά ότι απελευθερώνονται κατά μέσο όρο περίπου 2 χιλιοστόγραμμα μεθανίου ανά τετραγωνικό μέτρο ωκεανού κάθε ημέρα.
Οι επιστήμονες φοβούνται ότι όσο προχωρά η κλιματική αλλαγή και υποχωρούν οι αρκτικοί πάγοι ή μειώνεται το πάχος τους, τόσο θα αυξάνεται η διαρροή μεθανίου στην ατμόσφαιρα, ανατροφοδοτώντας την υπερθέρμανση του πλανήτη και επιδεινώνοντας τον «φαύλο κύκλο».
Η προέλευση του αρκτικού μεθανίου είναι ακόμα ασαφής. Φαίνεται λιγότερο πιθανό να προέρχεται από ιζήματα στο βυθό και πιο πιθανό να προέρχεται από θαλασσινά μικρόβια που ζουν κοντά στην επιφάνεια του ωκεανού.
Η περιοχή του Αρκτικού κύκλου θεωρείται ότι κρύβει τεράστιες ποσότητες μεθανίου, καθώς μόνο στο μόνιμα παγωμένο έδαφος υπάρχουν «κλειδωμένοι» δισεκατομμύρια τόνοι. Στη Σιβηρία το μεθάνιο βρίσκεται σε μορφή παγωμένων κρυστάλλων που σιγά-σιγά μετατρέπονται σε αέριο.