Μόνιμες οι επιπτώσεις από την οικολογική καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού Καθώς βρισκόμαστε μπροστά σε μία τεράστια..

Ελλάδα: Με αφορμή την πετρελαιοκηλίδα στον κόλπο του Μεξικού, η Greenpeace, θέτει και πάλι το θέμα της απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα

 

Μόνιμες οι επιπτώσεις από την οικολογική καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού

Καθώς βρισκόμαστε μπροστά σε μία τεράστια οικολογική καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού, με ανυπολόγιστες κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις, η συζήτηση στην Ελλάδα για την ανάγκη απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα και την προώθηση των ΑΠΕ, είναι πιο επίκαιρη από ποτέ.

Στη χώρα μας δυστυχώς ακούγεται όλο και περισσότερο η ανάγκη έρευνας και εκμετάλλευσης πιθανών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Την ίδια ώρα, από μερίδα κοινωνικών και οικονομικών φορέων της χώρας ασκείται κριτική στις δυνητικές επιπτώσεις της μαζικής διείσδυσης των ΑΠΕ στη βιοποικιλότητα και την εθνική οικονομία, παραβλέποντας την πραγματική απειλή για το περιβάλλον και την οικονομία: τις κλιματικές αλλαγές και τη χρήση ορυκτών καυσίμων. Η καταστροφή που συντελείται αυτή τη στιγμή στον Κόλπο του Μεξικού μας διδάσκει (ή μας θυμίζει) με τον πιο σκληρό τρόπο κάποιες αλήθειες^[1]:

  Η πετρελαιοκηλίδα απειλεί μερικά πολύ σημαντικά είδη που βρίσκονται υπό εξαφάνιση, όπως ο ερυθρός τόνος. Το είδος των καφέ πελεκάνων που επίσης ζει και αναπαράγεται στην περιοχή, μόλις το 2009 βγήκε από τη λίστα με τα απειλούμενα είδη, δυστυχώς όμως έχει πλέον μία νέα απειλή να αντιμετωπίσει.

  Πέντε από τα εφτά είδη θαλάσσιας χελώνας παγκοσμίως ζουν και αναπαράγονται στον Κόλπο του Μεξικού. Θαλάσσια είδη, όπως καρχαρίες, φάλαινες και δελφίνια απειλούνται επίσης άμεσα από την πετρελαιοκηλίδα.

  Το χρονικό σημείο της καταστροφής δε θα μπορούσε να είναι χειρότερο, καθώς έχει ξεκινήσει η περίοδος αναπαραγωγής και ωοτοκίας για εκατοντάδες είδη πουλιών, ψαριών και χελωνών. Εξίσου σημαντική απειλή αντιμετωπίζουν και εκατοντάδες είδη αποδημητικών πουλιών.

  Η οικολογική καταστροφή συνεπάγεται απώλειες δισεκατομμυρίων δολαρίων για την τοπική κοινωνία και την οικονομία της περιοχής που συντηρείται από την αλιεία, τον τουρισμό και τον αθλητισμό.

  Το κόστος περιορισμού^[2] της καταστροφής εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει τα 3 δις $, ενώ είναι αποδεδειγμένο ότι η περιοχή θα χρειαστεί δεκαετίες για να αποκατασταθεί^[3]. Το πραγματικό κόστος σε βάθος χρόνου είναι ανυπολόγιστο.

  Η πλατφόρμα άντλησης πετρελαίου, όπου συνέβη το ατύχημα, κατασκευάστηκε το 2001 και πληρούσε υπερσύγχρονες προδιαγραφές.

'Δυστυχώς η καταστροφή στον κόλπο του Μεξικού, μας δείχνει με τον πιο οδυνηρό τρόπο το πραγματικό κόστος των ορυκτών καυσίμων για τον πλανήτη. Η Greenpeace υπηρετεί ένα όραμα για μία κοινωνία, όχι απλά μηδενικού άνθρακα, αλλά 100% ΑΠΕ', τόνισε ο Δημήτρης Ιμπραήμ, συντονιστής εκστρατειών στο Ελληνικό Γραφείο της Greenpeace.