Στις σκηνές αυτές, αστυνομικοί επιτίθενται στον Τζοντυ, τον πετούν κάτω από την αναπηρική του καρέκλα και τον σέρνουν στο δρόμο.
Δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσει κανείς, εάν το ρίγος το προκαλεί ο ίδιος με τη συνέντευξή του στο BBC. Πάσχοντας από εγκεφαλική παράλυση, ο Τζόντυ μιλά με δυσκολία, όμως πεντακάθαρα, εξηγεί ότι του επιτέθηκαν δύο φορές την ίδια βραδιά και όχι μία και την πρώτη, τον χτύπησαν με γκλοπ και τον έσυραν και πάλι.
Δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσει κανείς εάν το ρίγος το προκαλεί το γεγονός, ότι ο Τζόντυ προσπαθεί να εξηγήσει το αυτονόητο -ότι δεν αποτέλεσε φυσική απειλή για τις δυνάμεις ασφαλείας, καθώς είναι ανάπηρος. Χρειάστηκε να το κάνει όμως, καθώς ο δημοσιογράφος τον ρώτησε ευθέως εάν κινήθηκε με το καρότσι του εναντίον των αστυνομικών:
"Δεν είμαι σε θέση να το κάνω" είπε ο Τζόντυ, "είναι αδύνατο να κινηθώ μόνος μου το καρότσι το σπρώχνει ο αδελφός μου. Είναι ξεκάθαρο ότι το έκαναν για να προκαλέσουν τη βίαιη αντίδραση των φοιτητών, που έβλεπαν τι συνέβαινε. Και το έκαναν δύο φορές".
Δεν είναι σίγουρο εάν προκαλεί ρίγος η ψυχρότητα της ερώτησης του δημοσιογράφου που έχει δει και ο ίδιος τις σκηνές: "Γιατί δεν υπέβαλλες καταγγελία έως σήμερα;" σαν η καταγγελία - η επίσημη- στις ίδιες αρχές που έσυραν τον Τζόντυ από το καρότσι στο οδόστρωμα, να είναι η μόνη ικανή να δώσει υπόσταση στο περιστατικό.
Δεν είναι σίγουρο τέλος, εάν προκαλεί ρίγος η διακριτική οργή του Τζόντυ, που δεν ξεσπά σε λεκτικές επιθέσεις και δεν θυματοποιεί τον εαυτό του, ωστόσο με μια δύναμη που δεν την έχει το σώμα του, αλλά ο μαχητικός του χαρακτήρας και η σκέψη του, απαντά σταθερά: " Δεν είμαι το πραγματικό θύμα εδώ. Το πραγματικό θύμα είναι φοιτητές σαν τον Αλφι Μέντοους, που βρίσκεται στο νοσοκομείο, ένα βήμα πριν το θάνατο, καθώς ένας αστυνομικός τον χτύπησε στο κεφάλι με γκλοπ, και χρειάστηκε να χειρουργηθεί στον εγκέφαλο"...
Τελικά ίσως το ρίγος στην υπόθεση του Τζόντυ να το προκαλεί το γεγονός, ότι σαν ίσος προς ίσο, επέλεξε το δικαίωμα στην παρουσία, σε μία διαμαρτυρία που τον αφορά. Και μεις - όλοι πιο αδύναμοι από κείνον- τον αντιμετωπίζουμε σαν ανήμπορο και τον ξεδιαλέγουμε, για να στιγματίσουμε μία βία τόσο ανοικτή, όσο το πνεύμα του.
Υ.Γ.Βλέποντας το βίντεο,ομολογώ ότι έκλαιγα όχι για τον φοιτητή βέβαια, αλλά για ολόκληρο το πολιτικό σύστημα σε ολοκληρη τη γη,και την ρομποτοποιήση της ανθρώπινης ύπαρξης, όπου μας οδηγεί σε μια κοινωνία αναίσθητων, απάνθρωπων,ανεγκέφαλων,
και το κυριώτερο ψυχολογικά άρρωστων ατόμων, που τελικά θα καταλήξουν να ζουν χειρότερα και από τα ζωα στην φύση,σκορπώντας το θάνατο και τη φρίκη ανάμεσά τους.
Θα ήθελα να δώσω συγχαρητήρια στον φοιτητή Τζόντυ Μακιντάιρ από την Βρετανία για το θάρρος του και την αγωνιστηκότητά του, και θα σας παρακαλέσω να πάρουμε ένα
μάθημα από αυτόν,για να δώσουμε τη μάχη μας για ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας και για εμάς τους ίδιους.
Το μήνυμά μου για όλους τους αστυνομικούς όλης της γης:
Μην χάνετε την ανθρωπιά σας,μην γίνετε ζωα και εκτελείτε εντολές χωρίς να σκέφτεστε με λογική.
Μην γίνεστε άφρονες,μην είστε ρομπότ,γιατί σε λίγο θα πάψετε να λέγεστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ.....αλλά θα είστε ο στρατός της Νέας τάξης πραγμάτων ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΙ....ΡΟΜΠΟΤ.....ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣΤο βίντεο είναι με ελληνικούς υπότιτλους:
Jody McIntyre BBC interview greek subs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου