Στο κρανίο τα έχουν πάρει στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με την τακτική που ακολουθούν, ολοένα και περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, να στέλνουν στις χώρες καταγωγής τους ή στις Ηνωμένες Πολιτείες, ανθρώπους που θεωρούνται (συχνά, χωρίς στοιχεία) ύποπτοι για συμμετοχή σε τρομοκρατικές πράξεις και να αγνοούν, τις περί του αντιθέτου αποφάσεις του Δικαστηρίου.
Η κατάσταση, όπως επισημαίνεται σε έκθεση του ειδικού εισηγητή, της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, γι' αυτό το θέμα, Χριστιανοδημοκράτη βουλευτή της Γεωργίας , Νταβίντ Νταρχιασβίλι, οι χώρες που αφορούν αυτές οι αποφάσεις, αγνοούν συστηματικά, τα δεσμευτικά-προσωρινά μέτρα που επιβάλλει το Δικαστήριο και ανταποκρίνονται στα αιτήματα απελάσεων, προς τις ΗΠΑ και τις χώρες καταγωγής των κρατουμένων, υπονομεύοντας το ρόλο και το κύρος του Δικαστηρίου.
Η Τουρκία (σε τρεις περιπτώσεις), η Σουηδία, η Γαλλία, η Γεωργία, η Ρωσία, η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιταλία, η Ισπανία, η Μολδαβία, η Σλοβακία και πρόσφατα η Αλβανία, αγνοούν τις περί του αντιθέτου αποφάσεις του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και απελαύνουν, στις χώρες καταγωγής τους και στις ΗΠΑ, κρατούμενους-ύποπτους για τρομοκρατία.
Πρόκειται για περιπτώσεις ατόμων, που κρατούνται ως ύποπτοι για τρομοκρατική δράση, σε διάφορες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και έχουν ήδη προσφύγει, στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ισχυριζόμενοι ότι, ενδεχόμενη απέλαση τους, στις χώρες καταγωγής τους ή στις ΗΠΑ, εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την ίδια τη ζωή τους και το οικογενειακό τους περιβάλλον.
Στις περιπτώσεις αυτές, το Δικαστήριο, στηριζόμενο στο άρθρο 39 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, έχει ζητήσει, με αποφάσεις του, την αναστολή των απελάσεων αυτών των ανθρώπων, μέχρις ότου εκδικασθεί η προσφυγή τους.
Ωστόσο, όπως τονίζει ο Νταβίντ Νταρχιασβίλι, οι χώρες που αφορούν αυτές οι αποφάσεις, αγνοούν συστηματικά, τα δεσμευτικά-προσωρινά μέτρα που επιβάλλει το Δικαστήριο και ανταποκρίνονται στα αιτήματα απελάσεων, προς τις ΗΠΑ και τις χώρες καταγωγής των κρατουμένων, υπονομεύοντας το ρόλο και το κύρος του Δικαστηρίου.
Αφορμή για τις δηλώσεις του Νταρχιασβίλι, αποτέλεσε, η απόφαση των Αλβανικών αρχών να απελάσουν στις ΗΠΑ, την 24η Νοεμβρίου 2010, τον κρατούμενο, ως ύποπτο για τρομοκρατική δράση, Αλμίρ Ραπό, παρά το γεγονός ότι, το Δικαστήριο, απαγόρευσε την απέλαση του, μέχρις ότου εκδικασθεί η προσφυγή του στο Δικαστήριο.
Το Δικαστήριο, τώρα, από την πλευρά του, αποφάσισε να δείξει τα “δόντια” του, σ' αυτές, τουλάχιστον τις χώρες, που επιχειρούν, με την στάση τους, να απαξιώσουν το ρόλο και τη λειτουργία του.
Κρίνοντας, λοιπόν, ότι, η κατάσταση της ασφάλειας στο κεντρικό Ιράκ έχει επιδεινωθεί, αποφάσισε να κάνει χρήση του άρθρου 39 του Κανονισμού του και να ζητήσει, από την Αγγλία, την Σουηδία και τις Κάτω Χώρες, να αναστείλουν τις απελάσεις Ιρακινών προσφύγων, από το έδαφος τους στη χώρα καταγωγής τους, μέχρι νεωτέρας απόφασης.
Στην «νότα» του Δικαστηρίου διευκρινίζεται ότι, η απόφαση για χρήση του άρθρου 39 του Κανονισμού του, με βάση το οποίο μπορούν να επιβληθούν περιοριστικά μέτρα στα κράτη-μέλη του ΣτΕ, βασίσθηκε στο γεγονός ότι, σ' όλες τις αιτήσεις για πολιτικό άσυλο, που έχουν υποβάλλει Ιρακινοί, στις κυβερνήσεις των τριών, αυτών, χωρών, αναφέρονται οι κίνδυνοι, για την ζωή και τη σωματική τους ακεραιότητα, που θα αντιμετωπίσουν, σε περίπτωση απέλασης τους στο Ιράκ.
Λαμβάνοντας δε υπόψη, νέα στοιχεία που εμπλουτίζουν τις υπάρχουσες δικογραφίες αλλά και πληροφορίες που προέρχονται από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, τους ίδιους τους προσφεύγοντες και τις ενδιαφερόμενες κυβερνήσεις, το Δικαστήριο αποφάσισε να εξετάσει, μία προς μία, όλες τις σχετικές προσφυγές των Ιρακινών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου