Ο Χρήστος Παπουτσής οφείλει να απαντήσει στην Σεμίνα Διγενή

Μας οφείλει το σύστημα εξηγήσεις για τη σιωπή του σχετικά με τη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια. Και δεν μας τις έχει δώσει ακόμη. Η επιστολή που απηύθυνε η συνάδελφος Σεμίνα Διγενή δια μέσου του διαδικτύου στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Χρήστο Παπουτσή, πρέπει να απαντηθεί, έστω και αν χρειαστεί να πάει δια μέσου του κοινοβουλευτικού ελέγχου. Διότι κάτι δεν πάει καλά εδώ…

Ποιοι θεσμοί…

Σε αυτή τη χώρα, είναι πλέον σαφές τοις πάσι ότι οι θεσμοί εξυπηρετούν το σύστημα ή υπολειτουργούν. Το επισήμανα αυτό μιλώντας την Κυριακή στο Φενεό και τη Δευτέρα στα Χανιά. Την παθογένεια αυτή του συστήματος, δεν την εντόπισα τώρα, αλλά μια νύχτα στη ΓΑΔΑ, βλέποντας το σύστημα να απαγγέλλει χαλκευμένες κατηγορίες κατά συνάδελφου και προσφιλούς μου προσώπου, με τη συνδρομή της ΕΛΑΣ. Έμεινα όρθιος εκείνη τη νύχτα, ακόμα και όταν άκουσα παλαιότερο και πρώην αριστερό συνάδελφο που με τιμά με τη φιλία του και τον οποίο εκτιμώ απεριόριστα, να μου λέει ότι λέει ότι «το πρόβλημα με εσάς τους δεξιούς, είναι ότι εμπιστεύεστε τους θεσμούς». Πήρα το μάθημά μου. Για μένα πλέον, δεν υπάρχουν θεσμοί ή κράτος. Υπάρχει το Έθνος και υπέρ του ζητωκραυγάζω ως αναρχοδεξιός.
Πριν από περίπου ένα χρόνο, δολοφονήθηκε ο συνάδελφος Σωκράτης Γκιόλιας. Δεν τον γνώριζα προσωπικά. Παρακολουθούσα όμως τη δουλειά του και συμφωνώντας ή διαφωνώντας ενίοτε, τον είδα να βγαίνει από την αφάνεια και να καθίσταται ένας δημοσιογράφος με μεγάλη ισχύ και επιρροή, που δεν καταλάβαινε από πιέσεις, «πιέσεις» και παρασκηνιακές μεθοδεύσεις, αλλά και από τα φλερτ του συστήματος. Και την ασυμβίβαστη στάση του, στην εδώ Μπανανία, όπου κατά τα άλλα η ελευθεροτυπία είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη, την πλήρωσε με τη ζωή του.
«Ξέρω ότι ξέρεις»
Ο «πράσινος» (τι θα ήταν;) υπουργός, ο οποίος σύμφωνα με τη συνάδελφο, ξέχασε τις «προοδευτικές» του αγωνιστικές περγαμηνές και πρωτοστατεί στις προσπάθειες που καταβάλλει το σύστημα να καταστείλει τις λαϊκές κινητοποιήσεις, φέρεται, πάντα κατά την ίδια, να «ξέρει» τι κρύβεται πίσω από τη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια.
Διαβάστε τι λέει η κ. Διγενή: «Ξέρω ότι ξέρεις. Σχεδόν όλοι ξέρουμε ότι ξέρεις. Ξέρεις και το ποιός έδωσε την εντολή και ποιοί ήταν οι εκτελεστές του. Και ο προκάτοχός σου ήξερε… Θέλω όμως να ξέρω, θέλω να μου πεις την αλήθεια. Ποιός τον ήθελε νεκρό και γιατί; Ήταν πολιτικός, δημοσιογράφος, επιχειρηματίας, ποιός διάολος ήταν; Για ποιό λόγο του έκλεισαν το στόμα; Γιατί ένα χρόνο τώρα δεν μιλάει κανείς; Ποιός απαιτεί αυτήν την ομερτά; Οι έρευνες και του Χρυσοχοΐδη και οι δικές σου (αν έγιναν ποτέ..) πού οδήγησαν; Πόσα τηλέφωνα έπεσαν κι από πού, για να κλείσει το θέμα πριν καν ανοίξει;»
Η συνάδελφος καταγγέλλει πολλά. Τα οποία φυσικά, πρέπει να διευκρινιστούν, καθώς έχουμε εδώ να κάνουμε με ανθρωποκτονία: «Χρήστο, πρέπει να ξέρεις ότι λέγονται πολλά για τον τρόπο διεξαγωγής αυτών των περίφημων  ‘ερευνών’. Όσοι σε υπερασπίζονται λένε πως είναι πολύ θολό το τοπίο για να μπορέσεις να βρεις άκρη και παραείναι τοξικό το θέμα για να ‘ανοίξει’. Άλλοι πάλι θεωρούν ότι εκτελείς υπάκουα, εντολές σιωπής (όχι απαραίτητα από πολιτικά κέντρα)…» Πολλά τα υπονοούμενα, αλλά και θαρραλέα εκπεφρασμένα.
Το σύστημα θέλει «ησυχία»…
Λίγους μήνες μετά τη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια, η Σεμίνα Διγενή, απευθυνόμενη στον αείμνηστο συνάδελφο, έγραφε ότι «επάνω σου ‘συγκρουσιακέ, εμμονικέ κι ενοχλητικέ τύπε’- πειραματίστηκαν με το πιο δραστικό ζιζανιοκτόνο, που όχι μόνο εξολοθρεύει ζιζάνια, αλλά επιβάλλει και την τόσο εξυπηρετική γι αυτούς ‘ησυχία’, προφυλάσσοντας έτσι τις χρυσές δουλειές της χυδαίας καρακοσμάρας τους. Στρατιές δούλων και αυλικών στα ΜΜΕ, αγωνίζονται νυχθημερόν, για την προστασία αυτής της πολύτιμης ‘ησυχίας’, που τόλμησες να διαταράξεις».
Όλα αυτά να ακούγονται «ενοχλητικά» για όλους όσους έχουν ενσωματωθεί στο σύστημα που «αβαντάρει» με life style πρακτικές διαφόρους «πρόθυμους» και αχθοφόρους του. Όμως, ποιος, με στοιχειώδη γνώση των όσων συμβαίνουν στην ελληνική κοινωνία, θα τα απέρριπτε ανεπιφύλακτα; 

Νίκος Χιδίρογλου