Της ΜΑΡΙΑΣ ΑΛΙΜΠΕΡΤΗ
Μάθημα ζωής δίνει ένας μικρός ήρωας με αυτισμό που δημιούργησε δικό του παιχνίδι στον Η/Υ! Ο 7χρονος Γρηγόρης Σταύρου, γιος του Ελληνοκαναδού Αχιλλέα Σταύρου στο Ontario, μας… βάζει τα γυαλιά επιδεικνύοντας απίστευτη δύναμη και δίψα για μάθηση, όπως διαπιστώνεται και μέσα από τη σελίδα που δημιούργησε ο πατέρας του στο facebook με τίτλο «Gregory Stavrou Inspires».
Στόχος του πατέρα αποτελεί να εμψυχώσει τους γονείς των παιδιών με ειδικές ικανότητες, όπως εξηγεί στον «Α.Τ.». Αναρτήσεις φωτογραφιών και βίντεο, καθώς και σχόλια φίλων ακόμη και Ελλήνων καλλιτεχνών αποτελούν ένα διαδικτυακό εγχείρημα να σπάσει το πλέγμα του ρατσισμού απέναντι στα αυτιστικά παιδιά με «αντίδοτο» την αγάπη!
Μικρά βήματα αλλά μεγάλες νίκες σημειώνει καθημερινά ο Γρηγόρης. Παρακολουθώντας μόνο για πέντε ημέρες ένα σεμινάριο σχεδιασμού βίντεο συνοδεία της ειδικής δασκάλας του, κατάφερε να δημιουργήσει το δικό του παιχνίδι με αυτοκινητάκια για Η/Υ.
«Μετά από την ολιγοήμερη εκπαίδευση ο ταλαντούχος μπόμπιρας έφερε το δημιούργημά του στο σπίτι σε σκληρό δίσκο» λέει καμαρώνοντας ο κ. Σταύρου. Οι δάσκαλοί του εντυπωσιάστηκαν από το γεγονός ότι αν και ο πιο μικρός στο τμήμα άνοιγε τον Η/Υ, έγραφε τον κωδικό και μπορούσε να πλοηγηθεί. Λόγω της εμφανούς έφεσης στα ηλεκτρονικά παιχνίδια , αφού κάθε πρωί στις 6 μπαίνει στο youtube και ψάχνει τρέιλερ με νέες ταινίες που θα μεταφερθούν σε βιντεοπαιχνίδια, ο πατέρας του εύχεται να έχει το ίδιο δημιουργικό μέλλον. Από τεσσάρων χρονών ο λιλιπούτειος σέρφερ ασχολείται με τους υπολογιστές, «είναι ειρωνεία πως μπορεί να βρει λύσεις με τον υπολογιστή αλλά δεν μπορεί να… ντυθεί μόνος του», εξηγεί για τον Γρηγόρη που βρίσκεται σε ενδιάμεσο στάδιο αυτισμού.
Οι γονείς του Γρηγόρη βρέθηκαν στο σκοτάδι της άγνοιας όταν οι ειδικοί στα 2,5 χρόνια του διέγνωσαν αυτισμό. Ταλαιπωρημένος ο πατέρας κι από δικά του θέματα υγείας, πείσμωσε. Η σύζυγός του με καταγωγή από τη Σπάρτη απέδειξε ότι είναι πραγματική Σπαρτιάτισσα, όπως δηλώνει… «οι μανάδες που έχουν παιδιά με ειδικές ανάγκες είναι πραγματικές ηρωίδες»!
Ο αγώνας είναι επίπονος γιατί το παιδί δεν χρειάζεται μόνο την ολιγόωρη υποστήριξη των ειδικών, αλλά και την επανάληψη των ασκήσεων στο σπίτι. Η συμπεριφορά προς τον μικρό όμως δεν είναι διαφορετική. «Μαλώνουμε τον Γρηγόρη όπως την αδερφή του, την Αναστασία, που έχει γίνει δεύτερη μάνα του και τον προσέχει» λέει συγκινημένος για την 5χρονη κόρη του ο κ. Σταύρου, θεωρώντας τη «τον δεύτερο πολυτιμότερο άνθρωπο για τον Γρηγόρη, πραγματικό φύλακα άγγελό του».
Δεν λείπουν όμως οι απαισιόδοξες σκέψεις. «Δυστυχώς αναγκαζόμαστε να σκεφτόμαστε το θάνατό μας κι ελπίζουμε ότι εκείνη θα τον φροντίσει», καλλιεργώντας ενδόμυχα την ελπίδα ότι ο Γρηγόρης στο μέλλον θα μπορεί να αυτοσυντηρητηθεί.
Η ικανοποίηση όταν το παιδί καταφέρνει ένα «επίτευγμα» δεν ερμηνεύεται με λόγια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αποφοίτησή του από το πρώτο έτος στο ειδικό σχολείο: «Ήταν απίστευτα συγκινητικό να βλέπεις μια παράσταση 10 αυτιστικών παιδιών», σημειώνει, συμπληρώνοντας την τιτάνια προσπάθειά τους να καταφέρει ο μικρός να γίνει δεκτός στο ειδικό σχολείο μετά από τρία χρόνια στη λίστα αναμονής.
Αμέσως, ο Γρηγόρης άρχισε μαθήματα στην επόμενη τάξη προκειμένου το 2012 να είναι σε θέση να μπει στο κανονικό δημόσιο σχολείο, άγνωστο όμως ακόμη εάν θα πρέπει να ενταχθεί σε ειδική τάξη.
Με πικρία αναφέρεται στην αντίδραση του κόσμου. «Ο Γρηγόρης λαχταρά τα παιδάκια αλλά δεν μπορεί να επικοινωνήσει. Συνήθως τον κοιτούν περίεργα… Το συζητάω σε παρέες και μουτρώνουν. Δυστυχώς τον αντιμετωπίζουν σαν λεπρό».
Στην κατανόηση ευελπιστεί ο κ. Σταύρου τονίζοντας ότι «οι αριθμοί μεγαλώνουν και το επίπεδο ενημέρωσης του κόσμου πρέπει να ανέλθει. Τα υπουργεία Παιδείας πρέπει να εντάξουν στο σχολικό πρόγραμμα τη συμπεριφορά απέναντι στα άτομα με ειδικές ικανότητες γιατί δυο ή τρία αυτιστικά παιδιά θα βρίσκονται εντός της τάξης στο μέλλον»…
Μάθημα ζωής δίνει ένας μικρός ήρωας με αυτισμό που δημιούργησε δικό του παιχνίδι στον Η/Υ! Ο 7χρονος Γρηγόρης Σταύρου, γιος του Ελληνοκαναδού Αχιλλέα Σταύρου στο Ontario, μας… βάζει τα γυαλιά επιδεικνύοντας απίστευτη δύναμη και δίψα για μάθηση, όπως διαπιστώνεται και μέσα από τη σελίδα που δημιούργησε ο πατέρας του στο facebook με τίτλο «Gregory Stavrou Inspires».
Στόχος του πατέρα αποτελεί να εμψυχώσει τους γονείς των παιδιών με ειδικές ικανότητες, όπως εξηγεί στον «Α.Τ.». Αναρτήσεις φωτογραφιών και βίντεο, καθώς και σχόλια φίλων ακόμη και Ελλήνων καλλιτεχνών αποτελούν ένα διαδικτυακό εγχείρημα να σπάσει το πλέγμα του ρατσισμού απέναντι στα αυτιστικά παιδιά με «αντίδοτο» την αγάπη!
Μικρά βήματα αλλά μεγάλες νίκες σημειώνει καθημερινά ο Γρηγόρης. Παρακολουθώντας μόνο για πέντε ημέρες ένα σεμινάριο σχεδιασμού βίντεο συνοδεία της ειδικής δασκάλας του, κατάφερε να δημιουργήσει το δικό του παιχνίδι με αυτοκινητάκια για Η/Υ.
«Μετά από την ολιγοήμερη εκπαίδευση ο ταλαντούχος μπόμπιρας έφερε το δημιούργημά του στο σπίτι σε σκληρό δίσκο» λέει καμαρώνοντας ο κ. Σταύρου. Οι δάσκαλοί του εντυπωσιάστηκαν από το γεγονός ότι αν και ο πιο μικρός στο τμήμα άνοιγε τον Η/Υ, έγραφε τον κωδικό και μπορούσε να πλοηγηθεί. Λόγω της εμφανούς έφεσης στα ηλεκτρονικά παιχνίδια , αφού κάθε πρωί στις 6 μπαίνει στο youtube και ψάχνει τρέιλερ με νέες ταινίες που θα μεταφερθούν σε βιντεοπαιχνίδια, ο πατέρας του εύχεται να έχει το ίδιο δημιουργικό μέλλον. Από τεσσάρων χρονών ο λιλιπούτειος σέρφερ ασχολείται με τους υπολογιστές, «είναι ειρωνεία πως μπορεί να βρει λύσεις με τον υπολογιστή αλλά δεν μπορεί να… ντυθεί μόνος του», εξηγεί για τον Γρηγόρη που βρίσκεται σε ενδιάμεσο στάδιο αυτισμού.
Οι γονείς του Γρηγόρη βρέθηκαν στο σκοτάδι της άγνοιας όταν οι ειδικοί στα 2,5 χρόνια του διέγνωσαν αυτισμό. Ταλαιπωρημένος ο πατέρας κι από δικά του θέματα υγείας, πείσμωσε. Η σύζυγός του με καταγωγή από τη Σπάρτη απέδειξε ότι είναι πραγματική Σπαρτιάτισσα, όπως δηλώνει… «οι μανάδες που έχουν παιδιά με ειδικές ανάγκες είναι πραγματικές ηρωίδες»!
Ο αγώνας είναι επίπονος γιατί το παιδί δεν χρειάζεται μόνο την ολιγόωρη υποστήριξη των ειδικών, αλλά και την επανάληψη των ασκήσεων στο σπίτι. Η συμπεριφορά προς τον μικρό όμως δεν είναι διαφορετική. «Μαλώνουμε τον Γρηγόρη όπως την αδερφή του, την Αναστασία, που έχει γίνει δεύτερη μάνα του και τον προσέχει» λέει συγκινημένος για την 5χρονη κόρη του ο κ. Σταύρου, θεωρώντας τη «τον δεύτερο πολυτιμότερο άνθρωπο για τον Γρηγόρη, πραγματικό φύλακα άγγελό του».
Δεν λείπουν όμως οι απαισιόδοξες σκέψεις. «Δυστυχώς αναγκαζόμαστε να σκεφτόμαστε το θάνατό μας κι ελπίζουμε ότι εκείνη θα τον φροντίσει», καλλιεργώντας ενδόμυχα την ελπίδα ότι ο Γρηγόρης στο μέλλον θα μπορεί να αυτοσυντηρητηθεί.
Η ικανοποίηση όταν το παιδί καταφέρνει ένα «επίτευγμα» δεν ερμηνεύεται με λόγια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αποφοίτησή του από το πρώτο έτος στο ειδικό σχολείο: «Ήταν απίστευτα συγκινητικό να βλέπεις μια παράσταση 10 αυτιστικών παιδιών», σημειώνει, συμπληρώνοντας την τιτάνια προσπάθειά τους να καταφέρει ο μικρός να γίνει δεκτός στο ειδικό σχολείο μετά από τρία χρόνια στη λίστα αναμονής.
Αμέσως, ο Γρηγόρης άρχισε μαθήματα στην επόμενη τάξη προκειμένου το 2012 να είναι σε θέση να μπει στο κανονικό δημόσιο σχολείο, άγνωστο όμως ακόμη εάν θα πρέπει να ενταχθεί σε ειδική τάξη.
Με πικρία αναφέρεται στην αντίδραση του κόσμου. «Ο Γρηγόρης λαχταρά τα παιδάκια αλλά δεν μπορεί να επικοινωνήσει. Συνήθως τον κοιτούν περίεργα… Το συζητάω σε παρέες και μουτρώνουν. Δυστυχώς τον αντιμετωπίζουν σαν λεπρό».
Στην κατανόηση ευελπιστεί ο κ. Σταύρου τονίζοντας ότι «οι αριθμοί μεγαλώνουν και το επίπεδο ενημέρωσης του κόσμου πρέπει να ανέλθει. Τα υπουργεία Παιδείας πρέπει να εντάξουν στο σχολικό πρόγραμμα τη συμπεριφορά απέναντι στα άτομα με ειδικές ικανότητες γιατί δυο ή τρία αυτιστικά παιδιά θα βρίσκονται εντός της τάξης στο μέλλον»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου