Οι Τούρκοι έπρεπε να πάρουν το κομμάτι τους από την Κύπρο. Και στο σχέδιο ήταν Αμερικανοί και Άγγλοι. Και, βέβαια, οι ΠΡΟΔΟΤΕΣ που ήταν κυρίαρχοι στο Ελληνικό Πεντάγωνο, Παπανικολάου, Αραπάκης, Μπονάνος. Και, βέβαια, του τότε «Προέδρου» της Δημοκρατίας, βλάκα κατά κοινή ομολογία, «στρατηγού» Φαίδωνα Γκιζίκη.
Ο Μακάριος στην Κύπρο, από χρόνια, έκανε τη «δουλειά» του. Είχε αρπάξει τη «χρυσή ευκαιρία» του ΟΧΙ του Γεωργίου Παπαδόπουλου για τα Αμερικανικά συμφέροντα στις επιχειρήσεις τους (στάθμευση – ανεφοδιασμός σκαφών στην Ελλάδα). Και, βέβαια, «δούλευε» καλά, με το δικό του τρόπο, τις φιλοδοξίες του ανόητου ταξίαρχου
Δ. Ιωαννίδη. Του… παλικαρά που φώναξε: «ΑΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΘΑ ΤΟΝ ΕΧΟΥΝ».- Το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ – Πτώση Παπαδόπουλου.
- Η αλληλογραφία Ιωαννίδη – Κ. Καραμανλή.
- Οι επαφές Κίσσινγκερ με την Ελληνική Στρατιωτική Ηγεσία.
ΟΛΑ… Έτσι, την 20η ΙΟΥΛΙΟΥ, ο «ΑΤΤΙΛΑΣ» μπήκε στη θάλασσα και στον αέρα, ανενόχλητος. ΟΛΑ είχαν λειτουργήσει μια χαρά!!!
Ο Γιώργος Κάρτερ, υπουργός στις Κυβερνήσεις Παπαδόπουλου, έδωσε στο φως, πριν λίγες μέρες, σελίδες για τις μέρες εκείνες με «ξεχωριστά στοιχεία» που έχουν πολλές προεκτάσεις.
Μεταφέρουμε αρκετά στη σημερινή μαύρη μέρα για την Ελλάδα.
«γ) Η τουρκική εισβολή και τα παρασκήνια των Αθηνών
Την 20η Ιουλίου ο «Αττίλας» πλήττει την Κύπρο από θαλάσσης και αέρος. Την ίδια ώρα, τέσσαρα κέντρα διαφορετικών αντιλήψεων στην Αθήνα διαπληκτίζονται για την επικείμενη αντεπίθεση της Ελλάδος. Το διευθυντήριο, η Κυβέρνηση, η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων και η Πρεσβεία των ΗΠΑ.
Το Διευθυντήριον (Ιωαννίδης, Ανδρουτσόπουλος, Γκιζίκης, Μπονάνος): αποφασίζει αντεπίθεση με αεροναυτικές δυνάμεις (μία μοίρα Φάντομ, δύο τορπιλλακάτους και δύο υποβρύχια νεωτάτου τύπου, αγορασμένα επί Κυβερνήσεων Παπαδοπούλου). Διατάσσει Γενική Επιστράτευση για περίπτωση κηρύξεως πολέμου με την Τουρκία. Ο ΑΕΔ Στρατηγός Μπονάνος διατάσσεται να εφαρμόση το σχέδιο προστασίας της Κύπρου για το οποίο είναι υπεύθυνος.
Η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων: Ο Στρατηγός Μπονάνος συγκαλεί σύσκεψη των αρχηγών των Επιτελείων για την ετοιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων. Η ηγεσία τους τελεί σε σύγχυση. Ο Αρχηγός Στρατού Γαλατσάνος, δηλώνει ότι ο Στρατός ξηράς θέλει τουλάχιστον 15 ημέρες προετοιμασίας και είναι ανέτοιμος για άμεση πολεμική σύρραξη. Δηλώνει μάλιστα ότι σε περίπτωση πολέμου θα παραιτηθεί. Ο Αρχηγός Ναυτικού Π. Αραπάκης αναφέρει ότι τα υποβρύχια και οι τορπιλλάκατοι ευρίσκονται σε πλήρη ετοιμότητα και αναμένουν διαταγές για να επέμβουν.
Δηλώνει όμως ότι το Ναυτικό θέλει επίσης μερικές ημέρες να προετοιμασθεί για πόλεμο. Ο Αρχηγός Αεροπορίας Παπανικολάου, αναφέρει ότι η Αεροπορία είναι σε πλήρη ετοιμότητα και εν αναμονή διαταγών για δράση.
Οι διαταγές όμως δεν εκδίδονται. Κάποιο αόρατο χέρι, συγκρατεί το χέρι του ΑΕΔ να τις υπογράψη…
Η Κυβέρνηση: Εκτός του Πρωθυπουργού, ο οποίος γνωρίζει την απόφαση του διευθυντηρίου, η Κυβέρνηση τελεί σε πλήρη άγνοια των αποφάσεων. Ο Αδ. Ανδρουτσόπουλος αποφεύγει να συγκαλέση το Υπουργικό Συμβούλιο για να επωμισθεί το βάρος της ευθύνης ενός πολέμου με την Τουρκία. Ήσυχος ότι έπραξε το καθήκον του με την εντολή στον ΑΕΔ να δράση το Ναυτικό και η Αεροπορία στην Κύπρο, παραμερίζει την κυβέρνησή του.
Πλήρης σύγχυση φρένων και λειτουργίας των οργάνων του Κράτους!.. Το διευθυντήριον, μετονομάζεται σε Πολεμικό Συμβούλιο και λαμβάνει κρίσιμες αποφάσεις για την υπόσταση του Έθνους, χωρίς να εξασφαλίση προηγουμένως την υποστήριξη των συμμάχων.
Η Πρεσβεία των ΗΠΑ: Διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις και, μάλσιτα, κατά τρόπον μη απέχοντα της επεμβάσεως στα εσωτερικά ξένης χώρας.
Ευθύς ως ο υφυπουργός Sisco και ο πρέσβυς Tasca πληροφορούνται την απόφαση του Ιωαννιδικού διευθυντηρίου και τον κίνδυνο εμπλοκής των δύο συμμάχων χωρών σε πόλεμο, θέτουν σε εφαρμογή τον μηχανισμό των πιέσεων προς όλη την κλίμακα της ιεραρχίας.
Ο Στρατηγός Μπονάνος στο βιβλίο του «Η αλήθεια» με ειλικρίνεια γράφει:
«Η Ελλάς μόνον εντός των κόλπων του ΝΑΤΟ είναι ασφαλής, δοθέντος ότι ο από βορράν κίνδυνος είναι πάντοτε υπαρκτός, καθ’ όσον οι Βούλγαροι όσον και οι Γιουγκοσλαύοι ουδέποτε εγκατέλειψαν τας επεκτατικάς προς νότον βλέψεις των» (σελ. 343).
Σύμπασα η ηγεσία των Ε.Δ., του στρατηγού Γκιζίη καταφάσκοντος, συντάχθηκε με τη συμμαχική άποψη για μην εμπλακή η Ελλάς στις επιχειρήσεις της Κύπρου, απομακρυνομένη από τον Ιωαννίδη.
Έτσι ο μεν Ιωαννίδης με τον μηχανισμό του απομονώθηκε, η δε κυβέρνηση Ανδρουτσόπουλου ετέθη εκτός εξουσίας. Το μίνι πραξικόπημα των αρχηγών των επιτελείων, έγινε με σκοπό την απεμπλοκή της χώρας από την αδιαλλαξία των κυβερνώντων (Ιωαννίδη και Ανδρουτσόπουλου) για να καταλήξη στην επάνοδο των παλαιών πολιτικών…».
Ο ΚΙΣΣΙΝΓΚΕΡ
Η Ελληνική Κυβέρνηση και ο Ιωαννίδης αρνούνται να δεχθούν σε ακρόαση των Sisco. Ο τελευταίος αποκτά επαφή με τον Αρχηγό Ναυτικού Αραπάκη, ο οποίος έπειτα από διαβουλεύσεις με Ανδρουτσόπουλο, Μπονάνο κ.λπ., αποδέχεται την κατάπαυση του πυρός.
Ο πρέσβης Tasca, εξιστορών την δράση του στη βουλή των αντιπροσώπων την 27-9-1975 κατέθεσε:
««…Ήταν ακριβώς μετά την εισβολή, πριν όμως από την κατάπαυση του πυρός και πριν πέσει η τότε Κυβέρνησης του Ανδρουτσόπουλου. Τότε ήτο, που υποχρεώθηκα να δράσω αμέσως και δραστικώς.
Μία ημέρα μετά την εισβολή, την Κυριακή 21 Ιουλίου, συναντήθηκα με τους ηγέτες των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και τους προειδοποίησα εναντίον οποιουδήποτε τέτοιου ενδεχομένου (πολέμου μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας). Αργότερα έλαβα μίαν εμπιστευτική έκθεση της CIA, που ανέφερε ότι η προειδοποίησή μου εκείνη ελήφθη σοβαρώς υπ’ όψιν από την στρατιωτική ηγεσία και η Ελλάς απέφυγε την κήρυξη πολέμου κατά της Τουρκίας.
Το τονίζω αυτό, επειδή νομίζω ότι έπαιξα εν συνεχεία αποφασιστικό ρόλο εις τας μετέπειτα εξελίξεις. Η ανακοπή αυτή ωδήγησε τελικώς εις την πτώση του Ιωαννίδη, επειδή ο Ιωαννίδης ήθελε πράγματι πόλεμο, και οι Έλληνες στρατηγοί, που επείσθησαν ότι δεν έπρεπε να γίνει πόλεμος, απεσπάσθησαν από τον Ιωαννίδη και έπαυσαν πλέον να τον υπακούουν…» (Πρακτικά Επιτροπής, μετάφραση στην ελληνική)».
ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
«Οι μαρτυρίες των πρωταγωνιστών της εποχής, αποκαλύπτουν άγνωστες πτυχές των παρασκηνίων των γεγονότων. Σταχυολογώ ορισμένα σημεία των μαρτυριών αυτών ώστε εκ της αντιπαραθέσεώς των να καταστή δυνατή η αποσαφήνιση των γεγονότων.
Κατά τον Αδ. Ανδρουτσόπουλο «Οι Αρχηγοί των Επιτελείων δεν εξετέλεσαν τας διαταγάς της επιθέσεως, αλλά συνεμορφώθησαν προς τας εκκλήσεις των Σίσκο και Τάσκα και ιδίως του δευτέρου, μετά των οποίων ήρθαν σε επαφή δια της CIA» («Η μαρτυρία ενός Πρωθυπουργού», σελ. 330). Σε συνέντευξή του δε στην «Ακρόπολη» την 1-3-1987, απεκάλυψε ότι: «την διαταγήν αμέσου επιθέσεως κατά του εχθρού, των αεροπλάνων «Φάντομς» έδωσα την 21η Ιουλίου 1974 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Φ. Γκιζίης και ο Πρωθυπουργός της χώρας Αδ. Ανδρουτσόπουλος».
Ο Στρατηγός Μπονάνος από την άλλη, γράφει: «Ήμουν εναντίον του πολέμου με την Τουρκίαν. Εζήτησα κυβερνητική κάλυψιν αλλά δεν την έλαβα» («Η Αλήθεια» σελ. 226).
Εμμέσως πλην σαφώς, δι’ εντέχνου σιωπής, ο στρατηγός αποφεύγει ν’ αντικρούση την κατηγορία ότι καίτοι αρμόδιος να διατάξη την εμπλοκή συγκεκριμένων αεροναυτικών δυνάμεων στον αμυντικό αγώνα της Κύπρου, δεν εξέδωσε ως ώφειλε, τις διαταγές στους αρχηγούς των επιτελείων.
Ο Ναύαρχος Αραπάκης γράφει: «Όλες οι δυνάμεις και των τριών όπλων, Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας που βρίσκονται στην Κύπρο, υπάγονται στην αποκλειστική αρμοδιότητα και ευθύνη του Α.Ε.Δ. στρατηγού Μπονάνου, διά μέσου του Αρχηγού της Εθνοφρουράς» (ΑΓΕΕΦ ο οποίος ασκούσε άμεσα διοίκηση επ’ αυτών κατά διαταγή του (Α.Ε.Δ.). («Το Τέλος της Σιωπής», σελ. 181-183) και παρακάτω: «Η οποιαδήποτε απόφαση για την προσβολή εχθρικών δυνάμεων εκδίδεται γραπτώς. Πού είναι οι γραπτές εντολές;» (ο.ά. σε. 193).
Ο Αδ. Ανδρουτσόπουλος επιμένει: «Ο Γκιζίκης και εγώ εδόσαμε τις διαταγές». Αλλά πώς και προς ποιον τις έδωσαν; Σιωπά! Η Κυβέρνηση δεν ενημερώθηκε και το Υπουργικό Συμβούλιο, μόνο αρμόδιο να διατάξη πόλεμο κατά ξένης χώρας, ουδεμίαν απόφαση έλαβε. Ορθώς λοιπόν ο Μπονάνος ισχυρίζεται ότι δεν διέθετε κυβερνητική κάλυψη και δεν την έλαβε. Ίσως γι’ αυτόν τον λόγον να μην εξέδωσε γραπτές εντολές.
Ο Αραπάκης όμως τον διαψεύδει: «Τέτοια ήταν η έκπληξη και η σύγχυση του Μπονάνου, όπως και των υπολοίπων – Γκιζίκη, Ιωαννίδη, Ανδρουτσόπουλου – ώστε να μη δοθή διαταγή για την απόκρουση της τουρκικής εισβολής…» (ο.ά. σελ. 181).
Στο ανωτέρω βιβλίο του, ο Μπονάνος αναφέρει λεπτομερώς την αρνητική θέση των αρχηγών των Όπλων για την περίπτωση πολέμου με την Τουρκία κατά την προαναφερθείσα σύσκεψη της ηγεσίας των Ε.Δ. «Όταν όλοι ηγέρθησαν διά να αποχωρήσουν – γράφει – εζήτησα να παραμείνουν στο γραφείον μου οι τρεις αρχηγοί. Επίστευα ότι είχεν έλθει η ώρα να υλοποιήσω το σχέδιον που από καιρού εσκεπτόμην. Να πολιτικοποιήσω το καθεστώς. Αλλά είχα ανάγκην και την σύμφωνον γνώμην των άλλων αρχηγών».
Τέτοια υπήρξε η φρικτή τύχη του Ιωαννιδικού καθεστώτος, το οποίον παρ’ ολίγον να συμπαρασύρη την Ελλάδα σε ολισθηρό κατήφορο. Οι Στρατηγοί έδωσαν την κατάλληλη λύση, ατυχώς σε πολύ ακατάλληλη ώρα. Έλειπε πλέον η ηγεσία εκείνη που θα ενέπνεε τον λαόν να βαδίση υπερήφανος προς την νίκη. Αντ’ αυτού, ο λαός σύρθηκε να πανηγυρίση την απελευθέρωσή του από την… «Χούντα», χάρη στους φυγομάχους στρατηγούς.
Η αξιολόγηση των ανωτέρω μαρτυριών ανήκει στον αναγνώστη. Τούτο μόνον υποκύπτω στον πειρασμό να παρατηρήσω. Την ώρα που η Κύπρος εβάφετο στο αίμα και η Ελλάς εκαλείτο να αποδυθή σε πολεμική αναμέτρηση με την Τουρκία, οι στρατηγοί της, συνέπρατταν με τους πολιτικούς προς αποφυγήν του πολέμου και των συνεπειών μιας πιθανής ήττας.
ΚΑΙ ΜΕΤΑ επέστρεψε ο… Εθνάρχης κ. Κ. Καραμανλής για να ακουσθεί από το στόμα του: «Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΙΑ». Και για να μάθουμε την Εντολή Αραπάκη και του Μπο-Νάνου στον ήρωα συνταγματάρχη Δημήτρη Παπαποστόλου.
«Επέστρεψε αμέσως στη Ρόδο». 7 μίλια έξω από τα νερά της Κύπρου, όπου, όπως ομολογείται απ’ ΟΛΟΥΣ σήμερα, όταν θα έφθανε, οι Τούρκοι θα αντιμετώπιζαν συντριβή, αφού στο πλοίο υπήρχαν 2.000 Λοκατζήδες, τεθωρακισμένα και άλλος οπλισμός. Τότε, που έφτανε ο συνταγματάρχης Δ. Παπαποστόλου στην Κύπρο. Οι Τούρκοι είχον αναπτυχθεί σε 600 μέτρα μήκος (παράλια) και 400 βάθος. Για τις Δυνάμεις Παπαποστόλου ήταν θέμα ολίγων ωρών η εξόντωσή τους!
Και αυτό φάνηκε καθαρά στην Επιτροπή για τον Φάκελο της Κύπρου όταν εκλήθη ο Δημήτρης Παπαποστόλου. Τότε, αντί της μίας ώρας που είχε υπολογισθεί η κατάθεσή του, κράτησε 10 ώρες και ο αείμνηστος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Διονύσης Λιβανός ζήτησε και πάλι να καταθέσει ο συνταγματάρχης.
Και μέσα στη Βουλή, είπε: «Θαυμάζω τον Δ. Παπαποστόλου. Αν δεν τον είχαν γυρίσει πίσω από τα νερά της Κύπρου, σήμερα δεν θα μιλούσαμε για Τραγωδία».
Ο Διονύσης Λιβανός, φίλος από τα χρόνια της «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ» όπου ο Π. Κόκκας του εμπιστεύθηκε την έκδοση της Εφημερίδας «ΝΙΚΗ» (υπήρξα βασικό στέλεχος), μου ζήτησε να μεσολαβήσω να συναντήσει στο γραφείο μου τον Δημήτρη Παπαποστόλου όπως και έγινε. Η συνάντηση εκείνη, ΚΕΚΛΕΙΣΜΕΝΗ ΤΩΝ ΘΥΡΩΝ, κράτησε 11 ώρες!
Ο Δημήτρης Παπαποστόλου, με ΔΥΟ αδέλφια αξιωματικούς σκοτωμένους, ο Ένας στο ΕΛ ΑΛΑΜΕΪΝ και ο άλλος στη Λαμία, υπήρξε όχι μόνο γενναίος, αλλά και ο πιο αυστηρός κριτής του τότε Καθεστώτος. Και το πλήρωσε με την παραίτησή του.
Κλείνοντας αυτή την πικρή αναδρομή ένα και μόνο είναι το συμπέρασμα: ΠΡΟΔΟΣΙΑ. Μία Προδοσία που δεν τιμωρήθηκε… Και που ο λεγόμενος Φάκελος της Κύπρου «κάπου» υπάρχει.
Αν υπάρχει…ΓΡΗΓ. ΜΙΧ.
Ε.Ω
Αν υπάρχει…ΓΡΗΓ. ΜΙΧ.
Ε.Ω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου