Τονίζει ότι «δεν φοβόμαστε τις εκλογές, αλίμονο όμως αν ο λαός περιμένει από εκλογές σε εκλογές να ανατρέψει την αντιλαϊκή πολιτική». Πιστεύει ότι «η έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ενωση μπορεί να συμφέρει και τμήμα του κεφαλαίου. Το ζήτημα λοιπόν είναι έξοδος με όρους που θα καθορίσει ο λαός».
Ε «Πήρε ανάσα η χώρα με τη σύνοδο της 25ης Μαρτίου» ισχυρίζεται η κυβέρνηση. Μπορούσε να κερδίσει περισσότερα;
Α Για τους επιχειρηματικούς ομίλους, πήρε νέο ονειρεμένο πρόγραμμα υπέρ της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας τους. Το Σύμφωνο για το ευρώ είναι Προκρούστης διαρκείας για μισθούς, συντάξεις, εργασιακά δικαιώματα, είναι συμμετοχή στο νέο φαγοπότι που θα γίνει με το ξεπούλημα των δημοσίων εκτάσεων, επιχειρήσεων και υποδομών. Ομως τα καπιταλιστικά αδιέξοδα είναι αξεπέραστα. Δεν μπορούν να βγουν από την κρίση ισοπεδώνοντας μόνο τα λαϊκά δικαιώματα, πρέπει να καταστραφεί και ένα μέρος από τα συσσωρευμένα κεφάλαια. Γι' αυτό δρομολόγησαν την ελεγχόμενη πτώχευση, γι' αυτό ανάβει ο καβγάς πώς θα μοιραστούν οι ζημιές. Και εδώ διαπραγματεύεται καθένας με τη δύναμη που έχει. Δεν μας ενδιαφέρει ποιος θα κερδίσει τα περισσότερα από την πτώχευση του λαού.
Ε Ο πρωθυπουργός διαβεβαιώνει ότι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα, παρά μόνο διαρθρωτικές αλλαγές. Εσείς προβλέπετε ότι οι εργαζόμενοι θα υποστούν ένα βαρύ πρόγραμμα λιτότητας. Για λιτότητα όμως καταγγέλλατε όλες τις κυβερνήσεις από τη μεταπολίτευση και μετά. Πώς άντεξε ο λαός τη διαχρονική λιτότητα και ξαναψήφιζε αυτούς που την επέβαλλαν;
Α Μέτρα θα υπάρξουν και ο πρωθυπουργός λέει ψέματα. Εξάλλου και οι διαρθρωτικές αλλαγές τι είναι; Ωστόσο, μη μας μπερδεύετε με άλλους. Για την πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, έως το 1985, λέγαμε ότι «κάνει αλλαγές, αλλά όχι την αλλαγή». Μετά το Μάαστριχ είπαμε ότι οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ έχουν πολιτική αντιδραστικών διαρθρωτικών αλλαγών. Οτι ο «ευρωμονόδρομος» φέρνει δεινά για το λαό και οδηγεί στην κρίση. Και πριν η κυβέρνηση φέρει το μνημόνιο, είπαμε ότι θα εξαπολύσει πόλεμο κατά του λαού χωρίς τέλος. Οι εκτιμήσεις μας έχουν επιβεβαιωθεί. Για την εκλογική συμπεριφορά: Τα φτωχά λαϊκά στρώματα αγνοούν πολλά, δέχονται τόνους αντικομμουνιστικής προπαγάνδας και παραπληροφόρησης και κυρίως δεν εμπιστεύονται ακόμα τη δύναμή τους.
Ε Δεν ζητάτε πρόωρες εκλογές, δεν ζητάτε δημοψήφισμα. Γιατί; Στις αστικές δημοκρατίες με αυτόν τον τρόπο εκφράζει ο λαός τη συμφωνία του ή τη διαφωνία του με την ασκούμενη πολιτική και έτσι μπορεί να ανατρέψει μια κυβέρνηση.
Α Δεν φοβόμαστε τις εκλογές, αλίμονο όμως αν ο λαός περιμένει από εκλογές σε εκλογές να ανατρέψει την αντιλαϊκή πολιτική. Για να αντιμετωπίσει ο λαός τον όλεθρο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας πρέπει να απαλλαγεί από τις αυταπάτες και τα ιδεολογήματα των κομμάτων του συστήματος. Οι συνειδήσεις ριζοσπαστικοποιούνται και οι συσχετισμοί των δυνάμεων αλλάζουν μέσα στο οργανωμένο εργατικό λαϊκό κίνημα ανυπακοής και αντεπίθεσης, που πατά γερά στους τόπους δουλειάς και τις συνοικίες, με στόχο ριζικές αλλαγές στην εξουσία και την οικονομία. Με ένα τέτοιο κίνημα μπορεί ο λαός να παρεμβαίνει σε όφελός του και στις εκλογικές μάχες.
Ε Στην περίπτωση που θα δημιουργηθεί ένα λαϊκό κίνημα ανατροπής και καταφέρει να αλλάξει τους πολιτικούς συσχετισμούς, η χώρα θα επιλέξει έναν άλλο δρόμο που θα οδηγήσει στην έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ενωση και στην επιστροφή της δραχμής;
Α Για να αναπτύξει η χώρα όλες τις παραγωγικές της δυνατότητες και να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες χρειάζεται σχεδιασμένη ανάπτυξη. Αυτό προϋποθέτει να γίνουν κοινωνική-λαϊκή περιουσία οι μεγάλες και κρίσιμες επιχειρήσεις και παραγωγικοί συνεταιρισμοί στον αγροτικό τομέα και όπου υπάρχουν μικροί βιοτέχνες και αυτοαπασχολούμενοι. Να διευθύνεται από όργανα λαϊκής εξουσίας, να υπάρχει ουσιαστικός εργατικός λαϊκός έλεγχος. Αυτός ο δρόμος ανάπτυξης μπορεί να ανοίξει με ταυτόχρονη ρήξη με την Ε.Ε. και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Εχοντας ο λαός στα χέρια του την εξουσία και την οικονομία, από θέση ισχύος μπορεί να αρνηθεί να πληρώσει το χρέος. Το έχει πληρώσει. Εξοδος από την Ε.Ε., δίχως τις παραπάνω αλλαγές, μπορεί να συμφέρει και τμήμα του κεφαλαίου. Το ζήτημα είναι έξοδος με όρους που θα καθορίσει ο λαός.
Ε Τις διαμαρτυρίες και τις επιθέσεις πολιτών κατά του πρωθυπουργού και των υπουργών πώς τις αξιολογείτε; Είναι προς τη σωστή κατεύθυνση; Είναι τυφλές πράξεις χωρίς προοπτική;
Α Η γενικευμένη λαϊκή αγανάκτηση, που είναι σε μεγάλο βαθμό αυθόρμητη, φουντώνει και εκφράζεται με πολλούς και με ανώριμους τρόπους. Κυρίως προέρχεται από ανθρώπους που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ ή Ν.Δ. και νιώθουν εξαπατημένοι γιατί έδιναν μεγάλη σημασία στα προεκλογικά σλόγκαν και όχι στα προγράμματά τους. Μάλιστα κάποιοι θεωρούν ότι το ξεφωνητό κατά του υπουργού ή το γιαούρτωμα είναι σπουδαία πράξη αντίστασης. Εμείς δεν συμφωνούμε με μικροαστικές εκτονωτικές αντιδράσεις. Δεν οδηγούν πουθενά, διευκολύνουν την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς της να εμποδίσουν την ριζοσπαστικοποίηση.
Ε Η κυβέρνηση ενοχοποιεί τον ΣΥΡΙΖΑ και ακροδεξιές ομάδες.
Α Επανειλημμένα έχουμε καταγγείλει την ύπαρξη μηχανισμού προβοκάτσιας και συκοφάντησης σε βάρος του ΚΚΕ και του λαϊκού κινήματος. Σας θυμίζω την προβοκάτσια κατά του ΠΑΜΕ στις 5 Μάη 2010, στο Σύνταγμα. Τη συκοφαντική εκστρατεία για τον «Γερμανό», από την κυβέρνηση, τον ΛΑΟΣ, στελέχη της Ν.Δ., τότε που ζητούσαν -μαζί τους και ο ΣΥΡΙΖΑ- να φέρουμε αποδείξεις ότι δεν έχουμε μετοχές! Εμείς δεν υιοθετούμε τις κατηγορίες της κυβέρνησης, ανεξάρτητα από το ότι είναι στο αίμα του ΣΥΡΙΖΑ να απεχθάνεται το οργανωμένο ταξικό κίνημα και να λατρεύει τα μικροαστικά ξεσπάσματα κάθε είδους.
Ε Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες οι δυνάμεις της ακροδεξιάς ενισχύονται. Γιατί η αριστερά και τα κομμουνιστικά κόμματα δεν μπορούν να εκμεταλλευθούν την κατάσταση;
Α Ας το ξεκαθαρίσουμε. Τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, τους τρομονόμους, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους από τη Γιουγκοσλαβία έως το Ιράκ και τώρα τη Λιβύη, τη μηδενική ανοχή στους μετανάστες, δεν τα έχουν κάνει ακροδεξιές, αλλά σοσιαλδημοκρατικές, φιλελεύθερες και κεντροαριστερές κυβερνήσεις. Αυτός είναι ο σύγχρονος καπιταλισμός: Αντίδραση παντού. Και όταν δεν υπάρχει ισχυρό Κομμουνιστικό Κόμμα με επαναστατική πολιτική, αλλά υπάρχουν μεταλλαγμένα ή «νεοαριστερά», που αρνούνται να βγάλουν επιστημονικά συμπεράσματα από τις εξελίξεις (και στον καπιταλισμό και από τις ανατροπές στο σοσιαλισμό), τότε ο λαός βρίσκεται σε αδιέξοδο, το εργατικό κίνημα είναι αφοπλισμένο, διευκολύνεται η εθνικιστική και ρατσιστική δημαγωγία. Οι μεγάλοι αγώνες που αναγκαστικά θα ξεσπούν, θα αξιοποιούνται για να αλλάζουν οι αστικές κυβερνήσεις.
Ε Στην ανακοίνωση των 43 κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων απ' όλο τον κόσμο για τη Λιβύη, αναφέρεται ότι ο λαός της Λιβύης πρέπει να καθορίσει ο ίδιος το μέλλον του, χωρίς ξένες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Αυτή η θέση αρχής ισχύει και στην περίπτωση που τα καθεστώτα σφάζουν τους λαούς;
Α Επειδή ο Σαντάμ Χουσέιν ήταν βασανιστής του ιρακινού λαού, δικαιολογούνται το ένα εκατομμύριο νεκροί στο Ιράκ, θύματα των ΗΠΑ; Εξάλλου, τίνος συνεργάτης ήταν ο Σαντάμ Χουσέιν; Οι ΗΠΑ, Γαλλία, Αγγλία και οι άλλοι θα έστελναν τα αεροπλάνα τους κατά του Καντάφι, αν αυτός συνέχιζε να δίνει στην ΒΡ και στην TOTAL τα πετρέλαια; Συνέταιρός τους ήταν, όπως και ο Σαντάμ. Χάλασε το συνεταιριλίκι και πρόβαλε... ο «ανθρωπισμός»! Σε κάθε περίπτωση η θετική διέξοδος καθορίζεται από την οργάνωση και το επίπεδο συνείδησης του λαού με περισσότερες ή λιγότερες θυσίες. Οι βομβαρδισμοί με πρόσχημα τον ανθρωπισμό επίσης σκοτώνουν.
Ε Ισχύει και στην περίπτωση που οι εξεγερμένοι ζητούν βοήθεια από τη διεθνή κοινότητα;
Α Δεν υπάρχει πραγματική λαϊκή εξέγερση που να στράφηκε κατά της αστικής τάξης της χώρας της και να μη στράφηκε και κατά των ξένων ιμπεριαλιστών. Οταν τμήματα της αστικής τάξης αντιμάχονται για την κυριαρχία, τότε....
Ε Ανάμεσα στη διατήρηση ενός δολοφονικού καθεστώτος και στην ξένη επέμβαση, οι προοδευτικοί άνθρωποι δεν μπορούν να διαλέξουν το μικρότερο κακό;
Α Η λογική του μικρότερου κακού οδηγεί το λαό πάντα στο χειρότερο. Αυτό διδάσκει η ζωή. Είναι εξωφρενικοί οι ισχυρισμοί ορισμένων ότι νίκησε ο λαός της Αιγύπτου επειδή έφυγε ο Μουμπάρακ, ας έμεινε ο στρατός του! Νίκη για το λαό είναι να γίνει αυτός δύναμη εξουσίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου