ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΦΕΤΖΟΠΟΥΛΟΣ «Η “Σέχτα” έλεγε και για εμένα»

Ο ηθοποιός, ο οποίος δεν αποκλείεται να είναι υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων, μιλάει για την τρομοκρατία, τα άκρα, τα μπλογκ και την πολιτική

ΗΘΟΠΟΙΟΣ, σκηνοθέτης, παραγωγός και πάνω απ΄ όλα ενεργός πολίτης.Τρέχει και παλεύει με τα πάντα.Τον απασχολεί η κατάντια του τόπου.Τον απειλούν.Δεν φοβάται.Μπορεί να κατέβει ως υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων με τους Οικολόγους Πράσινους.Εχει στον νου σχέδια καλλιτεχνικά.Δύο ταινίες από την εταιρεία παραγωγής του, μία σε σκηνοθεσία ΣωτήρηΓκορίτσα, η άλλη με υπογραφή Παναγιώτη Φαφούτη. Πιέζει την ΕΡΤ να απαντήσει αν θέλει πάλι την εκπομπή «Εύρηκα», την οποία έκανε κάποτε. Ετοιμάζει ακόμη ένα θεατρικό έργο του Δημήτρη Μπασλάμ, με τίτλο «Η θυμωμένη μπετονιέρα». Και...

- Κύριε Καφετζόπουλε, πώς σχολιάζετε τη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια;
«Τρομερά δυσάρεστο γεγονός. Προφανώς ο Γκιόλιας δεν ήταν η πρώτη επιλογή, κάποιος από τους λεγόμενους μεγαλοδημοσιογράφους, αλλά αυτοί δεν είναι ευκολοπρόσιτοι. Φοβάμαι ότι αυτές οι οργανώσεις ακολουθούν το σχήμα της “17 Νοέμβρη”. Είχε βαφτίσει τον Σόντερς σχεδόν στρατάρχη του ιμπεριαλισμού, ενώ ήταν ένας στρατιωτικός ακόλουθος, ένας φουκαράς. Ξέρετε, στην προκήρυξη που απειλούσε τους δημοσιογράφους, η “Σέχτα Επαναστατών” αναφέρει και το όνομά μου. Οπως και η “Χρυσή Αυγή”». - Γιατί σας απειλούν; Επειδή εκφράζεστε;
«Προφανώς. Μια οργάνωση, αναφερόμενη σε πρόσωπα γνωστά, κερδίζει σε αναγνωρισιμότητα. Μπορεί να ενοχλεί και η θέση μου κατά της πολιτικής βίας, την οποία θεωρώ κομμάτι της ιστορίας της ανθρωπότητας που πρέπει να μπει στο περιθώριο. Η δημοκρατία εφευρέθηκε για να λύνει τις διαφορές. Είναι ζωντανή διαδικασία, που εκμηδένισε τη φατριακή βία στις κοινωνίες».

- Φοβάστε τις απειλές τους; «Οχι. Διακινδυνεύω περισσότερα πράγματα, καθημερινά. Και είμαι της άποψης ότι πρέπει να μιλά κανείς με τους ανθρώπους. Με κάποιον που οπλοφορεί όμως πώς να μιλήσεις; Είναι άνιση η σχέση. Τα παιδιά αυτά εξακολουθούν να πιστεύουν σε μια μεθόδευση που συγκρούεται και με άλλες αρχές: δεν μπορεί να είναι κατά της θανατικής ποινής και συγχρόνως να σκοτώνουν».

- Δεν έχουν υποστηρίξει κάτι τέτοιο.
«Προφανώς. Θα ήταν οξύμωρο. Αλλά εμφανίζονται ως μέρος του χώρου που ονομάζουμε “Αριστερά”, η οποία έχει ομοφωνήσει ότι η θανατική ποινή είναι απαράδεκτη. Με αυτή την έννοια το λέω. Επίσης τα ανομήματα που πιθανώς θα προσάψουν στον άτυχο δημοσιογράφο γνωρίζουν και οι ίδιοι ότι είναι ευτελή μπροστά στα υπόλοιπα. Κυκλοφορεί και η φήμη ότι ο Γκιόλιας ήταν ο “Τρωκτικός”, ακόμη ένα δυσάρεστο κοινωνικό σύμπτωμα».

- Είστε αντίθετος στα ιστολόγια;

«Οχι. Υπάρχουν πολύ ενδιαφέροντα μπλογκ, επώνυμα ή ανώνυμα, αλλά το Τroktiko είναι εξαιρετικά λαϊκίστικο, με απόψεις που συχνά έχουν αποχρώσεις ακροδεξιές ή εθνικιστικές και με αγοραίο χύδην λόγο εναντίον οποιουδήποτε».

- Σκέπτεστε με όσα λέτε ότι θα γίνετε στόχος της κριτικής του; «Το έχει ξανακάνει. Συντάχθηκε με τη “Χρυσή Αυγή” όταν η τελευταία μου επετέθη με προκήρυξη, επειδή πήρα θέση για το Μακεδονικό και τους μετανάστες.

Δεν ξέρω πόσο είναι ιδεολογικό το θέμα ή αν γίνεται για εμπορικούς λόγους, αλλά το ίδιο συμβαίνει και με τα λεγόμενα κουτσομπολίστικα έντυπα».

- Ποια στοιχεία μας έφεραν στο οικονομικό αδιέξοδο; Ιδεολογικά; Ηθικά;
«Προϋπήρξαν αυτά. Υπήρχε και κρίση δημιουργικότητας τα τελευταία 25 χρόνια. Ποιος προήγε τη δουλειά του; Ποιος σκέφτηκε να είναι ανταγωνιστικός με άλλους ανά τον κόσμο;».

- Τι κατέρρευσε; «Η άμιλλα. Από το 1970 και μετά δεν έκανες δουλειά αν δεν συνδιαλεγόσουν με τις τριάντα οικογένειες που έλεγχαν τις επιχειρήσεις. Το δεύτερο είναι ότι δημιουργήθηκε ένα ιδιότυπο παρακράτος, αποτελούμενο από ανθρώπους που συναλλάσσονταν με το Δημόσιο και από κρατικούς υπαλλήλους που ήταν πρόθυμοι να ενισχύσουν τη συναλλαγή, διαφθείροντας και διαφθειρόμενοι». - Και η γενεσιουργός αιτία της καταστροφής;
«Οτι δεν παράγουμε τίποτε. Χρόνια, με βάση τις επιδοτήσεις, παρήγαμε προϊόντα πολλά από τα οποία ήταν προς καταστροφή και επιδοτούνταν ακριβώς για να αλλάξουν οι καλλιέργειες. Εμείς το είχαμε για να πάρουμε την επιδότηση. Εχει ηθική βάση όταν δεν παράγεις τροφή και δεν διαχειρίζεσαι τη γη σου, τα ύδατά σου. Σε διαλύει ηθικά. Πάνω σε αυτά προβληματίζονται ακόμα κι όσοι δεν θα μπουν ποτέ σε κρίση. Νομίζω όμως ότι θα μας συμπαρασύρει κι εμάς αυτό το παγκόσμιο κλίμα με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, και άλλα καλά».

- Πώς νιώθετε; «Πολύ συγκρατημένος και απαισιόδοξος. Υπό οικονομική επιτήρηση έχεις μειωμένη εθνική κυριαρχία. Η οποία μπορεί να φέρει άνοδο ακραίων ιδεολογικών και πολιτικών δυνάμεων, διαφορετικών εκφάνσεων. Μια μορφή είναι ο πόλεμος, η άλλη να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας. Στη διαδήλωση με τους τρεις νεκρούς κάποιοι θεώρησαν ότι ήθελαν και τα ΄παθαν επειδή δούλευαν. Απαράδεκτο. Σε αυτά τα πλαίσια βλέπω και τη “Σέχτα” αλλά και τη μορφή που είχε πάρει η Αστυνομία, ακόμα και επί Χρυσοχοΐδη. Είχε πλέον φτάσει το πράγμα σε μια σύγκρουση συμμοριών. Μίσος αμοιβαίο».

- Αυτή η εξαθλίωση πού ανάγεται; Πού κόπηκε το νήμα;
«Νομίζω στην άλωση του Μεσολογγίου. Ηταν μια συμβολική μάχη κατά την οποία η Επανάσταση ηττήθηκε. Και από μια ιστορική συγκυρία ιδρύθηκε το κράτος, επειδή στο Ναβαρίνο οι σύμμαχοι βύθισαν τον τουρκικό στόλο. Από τότε ό,τι ακολούθησε, βασιλιάδες κ.λπ., μας οδήγησε σε μια κατάσταση μειωμένης αυτοεκτίμησης και εμπιστοσύνης στις δυνάμεις μας, με εξάρσεις έπαρσης και αίσθηση μοναδικότητας ότι είμαστε οι γεννήτορες της δημοκρατίας. Οικειοποιηθήκαμε, με δεσμούς αίματος, τους φιλοσόφους και την τέχνη. Υπήρξε βέβαια στον Μεσοπόλεμο και μια γενιά καλλιτεχνών και λογοτεχνών και νωρίτερα μια γενιά αστών και ευεργετών που προσπάθησαν να φτιάξουν έναν χαρακτήρα σε αυτό το πράγμα. Αλλά ιδεολογικά ηττήθηκαν».

- Πολλοί χρησιμοποιούν τον όρο «Ελλαδίτες» κι όχι «Ελληνες». Φέρουμε όμωςπάντα την ίδια γλώσσα.
«Σωστό. Οι μισοί μας πρόγονοι δεν κατάγονται από τους Ελληνες. Αλλά το θέμα της γλώσσας έχει λιγάκι μεγαλοποιηθεί. Οποιος έχει διαβάσει τη “Βαβυλωνία” του Βυζάντιου που γράφηκε το 1830 είναι εύκολο να διαπιστώσει ότι τότε δεν υπήρχε μια ενιαία ελληνική γλώσσα, αλλά έξι - επτά ισότιμες, νόμιμες διάλεκτοι». - Πόσο φταίει και ο τρόπος άσκησης του πολιτεύματος;
«Ουσιαστικό πρόβλημα: η Βουλή λειτουργεί ως αγέλη, επειδή οι ηγεσίες των κομμάτων ασκούν μεγάλο έλεγχο στις Κοινοβουλευτικές Ομάδες. Επίσης, οι υπερεξουσίες του εκάστοτε πρωθυπουργού. Δεν υπάρχουν ανεξάρτητες Αρχές, που να ελέγχουν την εκτελεστική εξουσία και, κυρίως, τον πρωθυπουργό. Πρέπει να φτιάξουμε θεσμούς για να αποκτήσει και ο βουλευτής την ανεξαρτησία του».

Το Ελντοράντο του Δημοσίου
- Εφταιξαν και οι ηγεσίες για την κατάστασή μας; «Ηταν μια ολέθρια επιλογή της πολιτικής του πατρός Παπανδρέου να δημιουργήσει τα “νέα τζάκια”, δηλαδή μια νέα αστική τάξη. Αμέσως οι πλούσιοι επιτυχημένοι έγιναν προμηθευτές του Δημοσίου. Αυτό έστρεψε και κάθε ανθρωπάκο να ζητήσει το Ελντοράντο του στο Δημόσιο. Στη συνέχεια ο Καραμανλής, θεωρώντας τον Παπανδρέου επιτυχημένο, ακολούθησε το ίδιο μοντέλο. Αλλά του έλειπαν οι ικανότητες και το πολιτικό θράσος του Παπανδρέου. Το κράτος λοιπόν αντιμετωπίστηκε σαν κάτι ξένο.

Από όλους. Το βλέπουμε και σήμερα, στα αιτήματα της Αριστεράς. “Να μην πληρώσουμε τα χρέη και να προσλάβουμε χιλιάδες υπαλλήλους για να μειώσουμε την ανεργία”, λένε. Σαν να μην είναι ο κοινός μας πλούτος που συντηρεί το κράτος... Και αυτή η κυβέρνηση είναι εξαιρετικά αργή και άτολμη».

- Μαβρεθήκατε κι εσείς κοντά στον Πρωθυπουργό.

«Θεώρησα ότι θα ήταν καλό ανάχωμα απέναντι στο ολέθριο πράγμα που έβλεπα στον Καραμανλή. Πίστευα ότι αφού είχε χάσει τις εκλογές, όσα έλεγε θα τα εφάρμοζε μέσα στο ΠαΣοΚ. Δεν το έκανε και απομακρύνθηκα».

«Ο πρώην ΕΚΚΕτζής»
Η αναφορά στο όνομα του κ. Καφετζόπουλου έγινε στην πολυσέλιδη προκήρυξη που έστειλε η «Σέχτα Επαναστατών» μετά τη δολοφονία στις 17 Ιουνίου 2009 του 41χρονου αστυνομικού Νεκτάριου Σάββα στα Πατήσια.Στο κείμενο της οργάνωσης αναφερόταν,μεταξύ άλλων:«Στις πρόσφατες ευρωεκλογές, εκτός από τα κόμματα εξουσίας, τους ηλίθιους του ΚΚΕ, τους ρεφορμιστές του ΣΥΡΙΖΑ και τους χουντικούς του ΛΑΟΣ, είχαμε και την εμφάνιση των Οικολόγων Πράσινων που ταιριάζουν γάντι με την εποχή μας. Αποτελούν τη νέα εκδοχή της πολιτικής κενότητας,άχρωμοι και επιδερμικοί,καιροσκόποι κάθε είδους και συνταξιούχοι μιας αποσυρμένης ανατροπής, όπως ο πρώην ΕΚΚΕτζής Α. Καφετζόπουλος».

Συνέντευξη στη ΣΟΝΙΑ ΖΑΧΑΡΑΤΟΥ