Στις καταθέσεις τους στην Ασφάλεια, οι γονείς των «Πυρήνων» σκιαγραφούν το χαρακτήρα των νεαρών που παρελαύνουν μπροστά τους τηλεοπτικούς δέκτες με τα λευκά αλεξίσφαιρα γιλέκα, ρίχνοντας φως σε άγνωστες πτυχές της ενήλικης ζωής τους.
Παιδιά με κοινωνικές ευαισθησίες, με αξιόλογες σπουδές, ανεξάρτητα αλλά χωρίς ιδιαίτερη επικοινωνία μαζί τους, αναφέρουν, μεταξύ άλλων, στις καταθέσεις τους, που δημοσιεύονται στο κυριακάτικο φύλλο του «Βήματος», οχτώ συνολικά γονείς.
«Βοηθούσε άπορους και άστεγους»
Η Φωτεινή Καραγιαννίδη, μητέρα του 31χρονου Γιώργου Καραγιαννίδη αναφέρει: «Ο Γιώργος είναι ένα παιδί που δεν έχει πειράξει ποτέ κανέναν. Είχε περάσει όλα τα μαθήματα στο ΤΕΙ Φυσικοθεραπείας.
Δεν είχαμε καμία επικοινωνία, τηλεφωνική ή με άλλον τρόπο. Δεν βοηθούσε μόνο τον πατέρα του στη δουλειά, αλλά και ανθρώπους που είχαν ανάγκη. Αγόραζε κουλούρια και τα πουλούσε σε νυχτερινά κέντρα και τα χρήματα που εισέπραττε από αυτή τη δουλειά τα έδινε σε πρόσφυγες-αστέγους στην Κουμουνδούρου. Πήγε στο στρατό και μετά υπηρέτησε στις Ειδικές δυνάμεις». Ο πατέρας του Καραγιαννίδη, Χρήστος Καραγιαννίδης συμπληρώνει ότι ο γιος του τον συνόδευε μέχρι και τα 25 στην Εκκλησία της Μυρτιδιώτισσας Π. Φαλήρου όπου έψελνα και με βοηθούσε».
«Σπούδαζε πιάνο και τσέλο»
Στην κατάθεσή του ο πατέρας του 23χρονου Παναγιώτη Αργυρού, Ανδρέας Αργυρού, αναφέρει: «Ο Παναγιώτης εισήχθη με τη δεύτερη στο Πάντειο, στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών. Παράλληλα σπούδαζε πιάνο και τσέλο σε επίπεδο ανωτέρας σχολής. (…)Από τότε που μας ανακοίνωσε ότι θα φύγει από το σπίτι εγώ οικονομικά δεν τον έχω συνδράμει. Όταν έφυγε από το σπίτι, μας καλούσε στο σπίτι από τηλέφωνο που φέρεται ότι ήταν άγνωστο».
«Ο γιος μου ήταν παιδί του βιβλίου»
«Είχε ανησυχίες ως νέος άνθρωπος και ήταν πολιτικοποιημένος στο βαθμό που μπορεί να είναι δυνατό για την ηλικία του», καταθέτει ο Στέλιος Χατζημιχελάκης, πατέρας του 23χρονου Χαρίλαου Χατζημιχελάκη.
«Ο γιος μου ήταν πάντα ένα παιδί του βιβλίου, γενικά πολύ ήσυχος χαρακτήρας, ήπιων τόνων άνθρωπος».
«Μας τηλεφωνούσε μια φορά το μήνα»
Ο πατέρας του 22χρονου Αλέξανδρου Μητρούσια, Κωνσταντίνος, λέει στη κατάθεσή του: «Ο Αλέξανδρος μετά το λύκειο, το 2007, είχε μπει στα ΤΕΙ Ηγουμενίτσας, στο τμήμα μεταφραστών(…). Ως τα τέλη του 2009 έμενε μαζί μας στο σπίτι μας στο Ν. Ψυχικό. Τότε έφυγε από το σπίτι και όπως μας πληροφόρησε, εγκαταστάθηκε σε διαμέρισμα στην οδό Πατησίων μαζί με τη κοπέλα του. Τον ρώτησα για τη διεύθυνση αλλά δεν μου την είπε. (…)Μας τηλεφωνούσε μια φορά το μήνα. Τηλέφωνό του σταθερό ή κινητό δεν είχαμε».
«Δούλευε μαζί μου στην επιχείρησή μας»
Σε εμφανώς δυσκολότερη θέση είναι ο Παναγιώτης Νικολόπουλος, πατέρας των δυο καταζητούμενων για τη συμμετοχή τους στους «Πυρήνες» Γιώργου και Μιχάλη Νικολόπουλου, 25 και 22 ετών αντίστοιχα.
«Προτού συγκατοικήσει με τον Χατζημιχελάκη, ο Γιώργος εργαζόταν μαζί μου στην επιχείρησή μας στα Α. Λιόσια. Ο άλλος μου γιος ο Μιχάλης είναι φοιτητής στην ΑΣΟΕΕ στο τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων και παράλληλα εργαζόταν σε εταιρεία διανομής εντύπων. Έμενε στο σπίτι μας πάντοτε, κατά βάση συναναστρεφόταν τα ίδια άτομα με τον Γιώργο».
«Τη σύλληψή του την έμαθα δυο μέρες μετά»
«Ο Παναγιώτης έφυγε από το σπίτι για να εγκατασταθεί μόνος του σε διαμέρισμα στο Γαλάτσι, στις αρχές του 2009», δηλώνει ο Ανδρέας Μασούρας, πατέρας του 22χρονου Παναγιώτη Μασούρα. «Το ότι συνελήφθη ο γιος μου το έμαθα μια ή δυο ημέρες μετά τη σύλληψή του και γι αυτό δεν είμαι βέβαιος λόγω της σύγχυσης που είχα τότε αλλά και που συνεχίζει ως σήμερα να υπάρχει να θυμηθώ ορισμένα στοιχεία για τη μοτοσικλέτα που είχε ο γιος μου…».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου