1. Ο Νομπελίστας Έλληνας ποιητής και συγγραφέας Γιώργος Σεφέρης ήταν, ως γνωστόν, διπλωματικός υπάλληλος. Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του κρατούσε ημερολόγιο. Τα γραφτά του της περιόδου 1935-1952 ο εκδοτικός οίκος ΙΚΑΡΟΣ τα εξέδωσε σε ένα δίτομο βιβλίο με τίτλο "Πολιτικό Ημερολόγιο". Ο πρώτος τόμος περιέχει τα γραφτά της περιόδου 1935-1944 και ο δεύτερος φτάνει ώς το 1952. Μια εικοσαετία περίπου με συγκλονιστικά γεγονότα, που συμπεριλαμβάνουν τη Δικτατορία της 4ης Αυγούστου, τον ελληνο-ιταλικό πόλεμο, την Κατοχή, την Εθνική Αντίσταση, τον Δεκέμβρη 1944, τον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ, τον χαμό του Άρη, τις άγριες διώξεις των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και τον Εμφύλιο. Σύνολο σελίδων και των δύο τόμων 560.
* Στα γραφτά του για την Κατοχή και τον μεγάλο λιμό βρήκα κάμποσα διαμαντάκια. Τα παραθέτω:
1. Το γάλα για τα Ελληνόπουλα. Ο ελβετικός Ερυθρός Σταυρός, συγκλονισμένος από το θανατικό στην κατεχόμενη Ελλάδα, στέλνει στον ελληνικό Ερυθρό Σταυρό χίλια κιβώτια γάλα συμπυκνωμένο για τα Ελληνόπουλα. Η αποστολή περνά από τον έλεγχο των χιτλερικών οι οποίοι κατακρατούν όχι τα μισά, όχι τα δύο τρίτα από το γάλα, αλλά 875 κιβώτια. Μάλιστα! Το ελβετικό γάλα ταξίδεψε προς τη Γερμανία. Με ποιο δικαίωμα;
Τα Ελληνόπουλα στερήθηκαν το γάλα. Αποτέλεσμα ομαδικοί θάνατοι.
* Ανάμεσα στα νεκρά παιδιά και ο μικρός αδελφός μου, ο Πέτρος, ηλικίας έντεκα ετών που νοσηλεύονταν τότε στη Ριζάρειο Σχολή, που είχε μετατραπεί σε Νοσοκομείο Παίδων. Αυτό το γεγονός το γνωρίζει άραγε η κυρία Μέρκελ;
2. Το λάδι. Οι Γερμανοί κατακτητές, μπαίνοντας στην Ελλάδα, κατέσχεσαν όλο το λάδι που βρήκαν σε κρατικές αλλά και σε ιδιωτικές αποθήκες. Το χρησιμοποίησαν -άκουσον, άκουσον- για καύσιμη ύλη ανακατεύοντάς το με βενζίνη. Οι Έλληνες τους έλεγαν: Μα το ελαιόλαδο είναι πολύτιμο για την υγεία του ανθρώπου. Αν μας το στερήσετε θα πεθάνουμε από αβιταμίνωση.
Απάντηση: Και λοιπόν! Ας πεθάνετε!
Κυρία Άγκελα ούτε αυτό το γνωρίζετε;
3. Η πείνα θερίζει. Στην Αθήνα και τον Πειραιά υπήρχαν μέρες που οι θάνατοι από πείνα έφταναν τις 2.500. Αργότερα με τον ερχομό του τουρκικού πλοίου "Κουρτουλούς" οι θάνατοι μειώθηκαν. Το "Κουρτουλούς" έκανε πέντε ταξίδια από Κωνσταντινούπολη σε Πειραιά, μεταφέροντας τρόφιμα κυρίως όσπρια, ξηρούς καρπούς και ξερά σύκα. Στο έκτο ταξίδι βυθίστηκε. Και εμείς οι Έλληνες το περιμέναμε, κυρία Μέρκελ, να έρθει στον Πειραιά.
* Και δεν ήρθε, αφού είχε βυθιστεί, κύριε υπουργέ των Οικονομικών της Γερμανίας.
* Αυτά και άλλα πολλά γράφει ο Νομπελίστας ποιητής μας Γιώργος Σεφέρης.
Π. ΑΡΩΝΗΣ
* Στα γραφτά του για την Κατοχή και τον μεγάλο λιμό βρήκα κάμποσα διαμαντάκια. Τα παραθέτω:
1. Το γάλα για τα Ελληνόπουλα. Ο ελβετικός Ερυθρός Σταυρός, συγκλονισμένος από το θανατικό στην κατεχόμενη Ελλάδα, στέλνει στον ελληνικό Ερυθρό Σταυρό χίλια κιβώτια γάλα συμπυκνωμένο για τα Ελληνόπουλα. Η αποστολή περνά από τον έλεγχο των χιτλερικών οι οποίοι κατακρατούν όχι τα μισά, όχι τα δύο τρίτα από το γάλα, αλλά 875 κιβώτια. Μάλιστα! Το ελβετικό γάλα ταξίδεψε προς τη Γερμανία. Με ποιο δικαίωμα;
Τα Ελληνόπουλα στερήθηκαν το γάλα. Αποτέλεσμα ομαδικοί θάνατοι.
* Ανάμεσα στα νεκρά παιδιά και ο μικρός αδελφός μου, ο Πέτρος, ηλικίας έντεκα ετών που νοσηλεύονταν τότε στη Ριζάρειο Σχολή, που είχε μετατραπεί σε Νοσοκομείο Παίδων. Αυτό το γεγονός το γνωρίζει άραγε η κυρία Μέρκελ;
2. Το λάδι. Οι Γερμανοί κατακτητές, μπαίνοντας στην Ελλάδα, κατέσχεσαν όλο το λάδι που βρήκαν σε κρατικές αλλά και σε ιδιωτικές αποθήκες. Το χρησιμοποίησαν -άκουσον, άκουσον- για καύσιμη ύλη ανακατεύοντάς το με βενζίνη. Οι Έλληνες τους έλεγαν: Μα το ελαιόλαδο είναι πολύτιμο για την υγεία του ανθρώπου. Αν μας το στερήσετε θα πεθάνουμε από αβιταμίνωση.
Απάντηση: Και λοιπόν! Ας πεθάνετε!
Κυρία Άγκελα ούτε αυτό το γνωρίζετε;
3. Η πείνα θερίζει. Στην Αθήνα και τον Πειραιά υπήρχαν μέρες που οι θάνατοι από πείνα έφταναν τις 2.500. Αργότερα με τον ερχομό του τουρκικού πλοίου "Κουρτουλούς" οι θάνατοι μειώθηκαν. Το "Κουρτουλούς" έκανε πέντε ταξίδια από Κωνσταντινούπολη σε Πειραιά, μεταφέροντας τρόφιμα κυρίως όσπρια, ξηρούς καρπούς και ξερά σύκα. Στο έκτο ταξίδι βυθίστηκε. Και εμείς οι Έλληνες το περιμέναμε, κυρία Μέρκελ, να έρθει στον Πειραιά.
* Και δεν ήρθε, αφού είχε βυθιστεί, κύριε υπουργέ των Οικονομικών της Γερμανίας.
* Αυτά και άλλα πολλά γράφει ο Νομπελίστας ποιητής μας Γιώργος Σεφέρης.
Π. ΑΡΩΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου