Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ και δύο εν ενεργεία αξιωματικοί των Ενόπλων μας Δυνάμεων (Ζώης Μπέχλης, πλωτάρχης ΠΝ και Γιώργος Κούβελας πλωτάρχης ΠΝ), μεταξύ άλλων, κατέθεσαν μέσω του συνηγόρου τους Αναστάσιου Δάφνη, ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, αίτηση ακύρωσης της από 07-11-2011 Κοινής Υπουργικής Απόφασης και κάθε άλλης συναφούς πράξης ή παράλειψης της Διοίκησης, ρητής ή σιωπηρής, προγενέστερης ή μεταγενέστερης, που αφορά στην κατασκευή τεμένους στην περιοχή του Βοτανικού στην Αθήνα, ζητώντας μάλιστα να κηρυχθεί ο νόμος ανθελληνικός. Για το έννομο συμφέρον
Οι αιτούντες, δηλώνουν Έλληνες πολίτες και Χριστιανοί Ορθόδοξοι και λένε ότι η ιδιότητά τους αυτή θα έπρεπε να αρκεί προκειμένου να δικαιολογηθεί η ύπαρξη εννόμου συμφέροντος στο πρόσωπό τους για την άσκηση της Αιτήσεως Ακυρώσεως. Επιπροσθέτως, ο Μητροπολίτης Πειραιώς, μιλά για «πρόδηλο έννομο συμφέρον στην άσκηση της παρούσας, καθότι η ιδιότητά μου, μού επιτρέπει αλλά κυρίως μού επιβάλλει να πράττω ο,τιδήποτε κρίνεται απαραίτητο για την προάσπιση των θρησκευτικών δικαιωμάτων των Ελλήνων Χριστιανών, οι οποίοι και αποτελούν το ποίμνιό μου και την φωνή των οποίων αναντίρρητα λαλώ». Ο δε καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Κωνσταντίνος Νιάρχος, υπογραμμίζει ότι ανθίσταται και έχει έννομο και πνευματικό συμφέρον, καθώς το τέμενος «προσβάλλει την ίδια την υπόσταση της πόλης των Αθηνών, ως λίκνου του αρχαιοελληνικού και κλασικού πολιτισμού, το μεγαλείο του οποίου υπηρέτησα και εξακολουθώ να υπηρετώ», όπως χαρακτηριστικά τονίζει.
Οι δε πλωτάρχες του ΠΝ, τονίζουν μεταξύ άλλων: «ως μέλη του πολεμικού ναυτικού της χώρας μας, επαγρυπνούμε για την τήρηση των παραδόσεων αυτού, όπως αυτές οι παραδόσεις συμβολίζονται στη σημαία του πολεμικού ναυτικού (η οποία χρήζει να σημειωθεί ότι φέρει τον Σταυρό του Χριστού, ο οποίος ποδοπατά την ημισέληνο του Μωάμεθ) και εντός μας παρίσταται επιτακτική η αίσθηση του καθήκοντος υπό την ιδιότητά μας ως αξιωματικών για την αντίσταση ενάντια σε οιανδήποτε ενέργεια προσβάλλει τις παραδόσεις μας αυτές και αποτελεί εξύβριση του όρκου, τον οποίο με τιμή δώσαμε, να διαφυλάττουμε την τήρηση του Συντάγματος».
Λόγοι ακύρωσης
Όπως τονίζεται στην αίτηση ακύρωσης, το Σύνταγμά μας, στο άρθρο 13 καθιερώνει το δικαίωμα της ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης καθώς και το ακώλυτο της λατρείας οποιασδήποτε γνωστής θρησκείας, ταυτόχρονα όμως προβλέπει ότι «η άσκηση της λατρείας δεν επιτρέπεται να προσβάλλει τη δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη». Και τονίζουν ότι «αρκεί να αναλογιστεί κανείς το πλήγμα που θα δέχεται καθημερινά το χριστιανικό συναίσθημα των περιοίκων αλλά και των διερχόμενων Ελλήνων, όταν πέντε φορές την ημέρα, ευρισκόμενοι στην περιοχή του Βοτανικού, θα είναι υποχρεωμένοι να ακούν το ‘κάλεσμα’ του ιμάμη προς τους μουσουλμάνους για προσευχή. Διότι τότε ευλόγως θα αναρωτηθούν εάν διαβιούν στην Ελλάδα ή σε κάποια άλλη μουσουλμανική πόλη και εάν είναι εν τέλει ξένοι μέσα στην ίδια τους την Πατρίδα». Και συνεχίζουν λέγοντας για το Κοράνι, ότι «αναγνωρίζει τη στρατιωτική κατίσχυση ως μέσο επιβολής των αρχών του, στο όνομα δε του Ισλάμ έχουν γίνει από το έτος 2001 και μετά περισσότερες από 17.000 τρομοκρατικές επιθέσεις».
Έχουμε κάποιο συμφέρον; Όχι
«Ημείς, οι Έλληνες φορολογούμενοι πολίτες», διαβάζουμε στην αίτηση ακύρωσης, «ουδένα συμφέρον έχουμε στην κατασκευή του εν λόγω τεμένους, ώστε να επιβαρυνθούμε ενός τέτοιου έργου». Επίσης, μιλούν για παραβίαση της αρχής της ισότητας, αλλά και προνομιακή μεταχείριση «με την οποία ο νομοθέτης επέλεξε να αντιμετωπίσει τη μουσουλμανική θρησκεία σε σχέση με άλλες θρησκείες … Ίσως, θα πρέπει να αναρωτηθείτε ως Έλληνες Δικαστές ποια νοσηρή λογική ακριβώς εξυπηρετεί μια τέτοια επιλογή και ποιες πόρτες ανοίγει μέσα στη Χώρα μας για παρόμοια αιτήματα οπαδών άλλων θρησκειών».
Επίσης, μιλούν για παραβίαση ατομικών δικαιωμάτων και της αρχής της αναλογικότητας, ενώ υποστηρίζουν ότι «η συγκέντρωση χιλιάδων μουσουλμάνων κάθε μέρα και πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ίδιας ημέρας, προσβάλλει πασιφανώς το δικαίωμά μας, ως περιοίκων, να αναπτύσσουμε ελεύθερα την προσωπικότητά μας, στο πλαίσιο κατά το οποίο η δική μας θρησκευτική συνείδηση ως Ελλήνων Χριστιανών εντάσσεται στην ευρύτερη έννοια και αποτελεί έκφανση της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητάς μας. Ταυτόχρονα, προσβάλλεται και η τιμή μας, υπό την έννοια της τιμής ως Ελλήνων Χριστιανών, μίας τιμής που διαμορφώθηκε από τα βάθη των αιώνων και που σήμερα αντικατοπτρίζεται στην ύπαρξη του Ελληνικού Χριστιανού Ορθοδόξου Έθνους και στην κατοχύρωση της Χριστιανικής Θρησκείας ως επικρατούσας θρησκείας στην Ελλάδα».
Αποτροπή του εξισλαμισμού
Προσέξτε τώρα εδώ: «Το Κράτος μας, όπως σήμερα το γνωρίζουμε, ίσως θα πρέπει να υπομνησθεί ότι είχε ως γενεσιουργό του λόγο μία Επανάσταση, μία επανάσταση όπου χιλιάδες Έλληνες έδωσαν τη ζωή τους, αποσκοπώντας σε ένα και μοναδικό στόχο, την απελευθέρωση του έθνους και την αποτροπή του εξισλαμισμού του. Όταν πλέον ο στόχος αυτός εκπληρώθη, το νεοσυσταθέν ελληνικό Κράτος είχε ανάγκη να οχυρώσει αλλά και να διακηρύξει την ανεξαρτησία του και ως εκ τούτου δημιουργήθηκε ο Θεμελιώδης του Νόμος, ο νόμος εκείνος που κατά τη βούληση του συντακτικού νομοθέτη θα εξασφάλιζε την ίδια την ύπαρξη της Ελλάδας απέναντι σε εκείνους που επιθυμούσαν την υποδούλωσή της. Έτσι, δημιουργήθηκε το Σύνταγμα με μοναδικό του σκοπό να προστατέψει το Κράτος, να το θωρακίσει απέναντι στις δυνάμεις εκείνες που επιθυμούσαν την καταστροφή του.
Αυτό το Σύνταγμα λοιπόν, που αποτελεί το προϊόν μίας Επανάστασης απέναντι στον εξισλαμισμό, αυτό το Σύνταγμα προβλέπει στο πρώτο του άρθρο πως όλες οι εξουσίες πηγάζουν από μας, τους Έλληνες, υπάρχουν υπέρ ημών και του έθνους μας και ασκούνται όπως το Σύνταγμα μας ορίζει. Δεδομένου, λοιπόν, ότι όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον Ελληνικό Λαό, πρώτη η νομοθετική εξουσία, ως εξουσία αντιπροσώπευσης ημών, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να δρα με τρόπο που να καταστρατηγεί τη γενεσιουργό αιτία της ύπαρξης του Κράτους μας. Με άλλα λόγια, δεν είναι δυνατόν, το Κράτος (όπως αυτό εκφράζεται μέσα από τη νομοθετική εξουσία), να αναιρεί με τις ίδιες του τις πράξεις την αιτία της γεννήσεώς του, την καρδιά της Ιστορικής μας Επανάστασης του 1821, που ήταν η εξέγερση των υποδούλων Ελλήνων χριστιανών κατά του μουσουλμανικού στοιχείου που σκίαζε τη ζωή αυτού του τόπου για τετρακόσια χρόνια».
Νίκος Χιδίρογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου