"Η Νέα Παγκόσμια Τάξη θα χτιστεί... ένα τελικό χτύπημα στην εθνική ανεξαρτησία, καταστρέφοντας την κομμάτι κομμάτι θα πετύχει πολλά περισσότερα από την παλιομοδίτικη τακτική της κατά μέτωπον επίθεσης." Το μοναδικό μας όπλο ενάντια στην Νέα Τάξη των Πραγμάτων είναι η γνώση....ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ.ΑΓΑΠΗ-ΠΙΣΤΗ-ΕΛΠΙΔΑ.ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΥΤΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ

ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ! ΟΙ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΣΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ

Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

Το γράμμα ενός μετανάστη


Αγαπητέ συμπατριώτη, αγαπητέ Έλληνα, αποφάσισα να σου γράψω αυτό το γράμμα, για να σου πω τα εσώψυχά μου,
μιλώντας σου σε πρώτο πρόσωπο,
μα στην ουσία, μιλώντας σου εκ μέρους των περισσότερων συμπατριωτών σου,
που ζουν έξω σαν κι εμένα.

Αισθάνομαι απογοητευμένος μαζί σου.
Αισθάνομαι ότι με πρόδωσες. Εμένα με ήθελες να είμαι Πρέσβης σου στις ξένες χώρες που ζούσα, και το καλό παράδειγμα, δίχως να σε προσβάλω ποτέ με λόγια η πράξεις, ενώ εσύ αλώνιζες, διέλυες και ξεσάλωνες.

Ψηφίζεις χρόνια τώρα κλέφτες, ψεύτες και πουλημένους, για να μπορείς να κλέβεις κι εσύ μαζί τους. Ήσουν ο λύκος, που χαιρόταν μέσα στην αναμπουμπούλα.

Με εξαπάτησες, όντας συνένοχος τους. Μόνο που αυτοί ήξεραν να κλέβουν μεγάλα κομμάτια, ενώ εσύ πάντα μικροκλεφτάκος ήσουν και θα 'σαι.
Ούτε αυτό δεν έκανες σωστά. Ότι κάνεις, λάθος το κάνεις.

Αυτούς και να τους αποκαλέσεις κλέφτες, σκασίλα τους, την κάνανε την καλή τους, ενώ εσένα σου έμεινε μόνο ο ταπεινωτικός τίτλος του κλέφτη. Ενός κλέφτη, που δεν είχε κανένα κέρδος από τις κλεψιές του. Τον εαυτό του έκλεβε. Την ίδια του την τσέπη έκλεβε.

Φτωχέ μου αδερφέ, πώς επέτρεψες να σε καταντήσουν έτσι..

Στα χρόνια της σκλαβιάς, σε φώναζαν ραγιά και σε πόναγε. Σήμερα φέρεσαι και σου φέρονται σαν να 'σαι ραγιάς, μα σήμερα χαζογελάς αμήχανα. Λείπει η ντροπή, δεν πονάς πλέον, έγινες παντελώς αναίσθητος. Σε φτύνουν και χαίρεσαι, τρέχοντας να βρεις σαπούνι.. βρέχει λες.

Αισθάνομαι ντροπιασμένος από τα έργα σου.
Ναι, εσύ τα κάνεις, κι εγώ ντρέπομαι, αλήθεια σου μιλάω.

Αισθάνομαι ότι δεν με υπολογίζεις, ίσως και να με εχθρεύεσαι, λες και φταίω για το κατάντημα σου. Με υπολογίζεις μόνο όταν έρχομαι διακοπές με χρήματα στις τσέπες, βλέποντάς με σαν συνάλλαγμα και όχι σαν συμπατριώτη, σαν τον ξενιτεμένο αδερφό σου.


Αν έχεις στην ψυχή σου κάποιον διακαή πόθο, σίγουρα θα έχει να κάνει με κανένα Λόττο, με κανένα ξυστό, με κανένα Καζίνο, με κανένα αμάξι, με καμία γκόμενα, με καμία πονηριά, ή με τις υπερχρεωμένες σου κάρτες.

Ο δικός μου πόθος συμπατριώτη, είναι να γυρίσω μια μέρα ξανά στην πατρίδα, και αυτός ο πόθος με καίει μια ζωή..

Τον γυρισμό μου αυτόν όμως, τον αναβάλλω χρόνια τώρα εξ αιτίας σου. Με τα έργα και τις απραξίες σου, καταστρέφεις την πατρίδα μου.

Δεν είναι "ΣΟΥ". "ΜΟΥ" είναι, γιατί αν την θεωρούσες και δική σου, δεν θα την κατέστρεφες. Την εξαθλίωσες τόσο πολύ, αναγκάζοντάς με να μένω μια ζωή στα ξένα, και να λέω "δόξα το θεό, καλύτερα, από το να ζω στην Ελλάδα... Έρχομαι και η επόμενη σκέψη μου είναι να φύγω το γρηγορότερο. Οι μόνοι που αισθάνονται σαν στο σπίτι τους είναι οι Αλβανοί και οι μουσουλμάνοι κάθε λογής που μάζεψαν κάποιοι με την δική σου ψήφο και ανέχεια.

Έφτασες στο σημείο να αναγκάσεις τα νέα παιδιά, τα παιδιά μας, το μέλλον μας, να θέλουν να φύγουν και να ρίξουν μαύρη πέτρα πίσω τους.

Το βρίσκεις όμορφο; το βρίσκεις δίκαιο; το βρίσκεις σωστό; και μετά παριστάνεις πως την αγαπάς τάχα μου πολύ την Ελλάδα; και τάχα την θεωρείς μάννα σου; γι αυτό την εξευτελίζεις; γι αυτό τις πασάρεις κλέφτες και ανίκανους ανθέλληνες να την κυβερνάνε δεκαετίες τώρα; γι αυτό θέλεις να φύγεις κι εσύ νύχτα στο εξωτερικό;

Μάθε λοιπόν, πως, εμείς οι "απ' έξω", ή τουλάχιστον οι περισσότεροι από μας, θέλουμε να γυρίσουμε πίσω, εκεί που είσαι τώρα εσύ..

Αν θέλεις, φύγε λοιπόν, να έρθουμε εμείς, μπας και δει άσπρη μέρα αυτός ο τόπος από εμάς τους "έξω", γιατί εσείς οι "μέσα" τα κάνατε σαν.. καλύτερα μην πω.
Χειρότερα δεν γινόταν πάντως.

Τους ακούς αυτούς που ψήφισες να λένε "μαζί τα φάγαμε", και δεν έχεις το θάρρος να πας να τους χαστουκίσεις, να τους γιουχάρεις κατάμουτρα, φοβάσαι.. τρέμεις.. Άρα όντως έτρωγες κι εσύ μαζί τους. Αλλιώς δεν εξηγείται ότι δέχεσαι μια τόσο μεγάλη προσβολή..

Και αν όντως έτρωγες (που έτρωγες), πώς τολμάς και φωνάζεις "οι κλέφτες στη φυλακή".. ποιος πιστεύεις πως θα μείνει τότε απ' έξω, για να σου φέρνει τσιγάρα;

Το μόνο που ξέρεις, είναι να γράφεις πομπώδη άρθρα και κατεβατά σε Blogs, ανώνυμα φυσικά και εκ του ασφαλούς. Λόγια παχιά, γεμάτα αέρα και ιαχές, συνθήματα κενά, και παροτρύνοντας άλλους, μην τολμώντας όμως να κάνεις εσύ κάτι μόνος ή πρώτος..

Νοιώθω περήφανος για το λέγειν σου.. είναι βλέπεις τα γονίδια των φιλοσόφων προγόνων σου.
Αισθάνομαι ντροπιασμένος όμως, και από την απραγία, και την δειλία σου.
Αυτά ήθελα να βγάλω από την ψυχή μου, καιρό τώρα, γιατί μαύρισε!!

Όμως, πριν κλείσω, θα σου πω
τα δικά μου συνθήματα, μήπως και καταλάβεις τι σου λέω τόση ώρα.. αν και πολύ αμφιβάλλω να διάβασες ως εδώ.

Αν όχι εσύ, τότε ποιός;
Αν όχι τώρα.. πότε;
ΓΙΝΕ ΕΣΥ Ο ΠΡΩΤΟΣ
ΚΑΝΕ ΕΣΥ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΣΟΥ
ΚΑΝΕ ΕΣΥ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΘΑ oΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟΙ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου